Wiele ostatnimi czasy mówiono o archaniołach. Jedną z osób opowiadającą o ich „niezwykłych zdolnościach” jest Doreen Virtue oraz jej syn Charles. W Internecie możemy znaleźć sporo informacji odnośnie archaniołów, a także przykładowych modlitw do nich. Jest to forma bałwochwalstwa i kwestia uwikłań Dusz w ich astral istniejący od zarania dziejów. Mimo to, mało kto porusza kwestię serafinów astralnych oraz ich pochodzenia. Temat jest przemilczany całkowicie. Kim są serafiny, o których mówili święci rozmaitych religii oraz nawiedzeni mistycy, mający z nimi styczność?
Pierwszą wzmianką o nich był Stary Testament. Skąd ich etymologiczna nazwa? Serafini” inaczej zwani płonący (hebrajskie: „sarafh” – płonąć) stąd są przedstawiani w kolorze ognistym – czerwieni. Owa czerwień ma podkreślać ich duchową naturę. Związek z ogniem ma swoje źródło w starotestamentowej wizji proroka Izajasza, w której jeden z aniołów dotyka warg Izajasza płonącym węglem z ołtarza. Ten symboliczny gest miał oznaczać oczyszczenie z grzechów i początek jego prorockiej misji (Iz 6,6-7). Izajasz (Iz 6,2n) opisuje wygląd serafinów mających po sześć skrzydeł; dwa służą do zakrywania twarzy
przed blaskiem Boga, dwa do okrywania nóg i dwa do latania. Serafini wyśpiewują chwałę Bogu” (źródło: http://www.wieczernik.oaza.pl/artykul.php?aid=631).
W różnych klasyfikacjach otrzymujemy informację, że serafinom (astralnym) odpowiada planeta Neptun a przewodzi im archanioł Metatron (źródło: http://prosperita.edu.pl/apodz.html). A gdzie indziej możemy przeczytać, że astralni serafini stoją wyżej w hierarchii niż archanioły. Gdzie leży prawda? Kim oni są?
Jest to kolejna astralna grupa ściągająca do siebie bałwochwalcze modlitwy oraz ich wibracje. Energetycznie żywili się energią nienawiści, stąd opisany kolor ich szat i częste połączenie ich form z ciałami zwierząt jakie widywali prorocy. Często dzierżą płomienisty miecz sprawiedliwości, lub rycerzy światłości.
W religijnych mitologiach posiadają jedną parę skrzydeł, a reszta jest ich własnym wytworem. Oni czczą Boga jako świętego i tak o nim mówią, ale nie uznają Jego praw łaski oraz aktów bożego miłosierdzia. Chcą Go widzieć jako krwawego boga oraz bezlitosnego. Niegdyś byli aniołami niższego chóru, ale nie rozumiejąc Jego praw zeszli w niższe wibracje astralne, aby zdefiniować Go na nowo, siejąc strach wśród ludzi oraz innych istot. Byli pierwszymi, którzy zachęcali ludzi poprzez ich Dusze do krwawych obrządków, teoretycznie na cześć Boga (i nie tylko, z czasem również zaczęli zasilać siebie, a astralne bóstwa zaczęły czerpać od nich inspirację) oraz byli inicjatorami pomysłu do wyrywania serc żywych osób w krwawych rytuałach już za czasów Atlantydy. Jednak za sprawą woli Boga ich wpływ na ludzkość stopniowo zaczęły słabnąć chociaż ich działalność w astralu i na świecie jest nadal widoczna.
S.M. Cayce podał, że ok 55000 lat temu zaczęto po raz pierwszy składać takie ofiary przy płomiennych ołtarzach, a na terapii Regresingu pojawiły niekiedy takie wspomnienia.
Astralne serafiny podobnie jak inne grupy inicjacyjne nie chcą powrócić na łono Boga bowiem chcą przekonać Go, że terrorem, strachem oraz przemocą ludzie oraz inne istoty będą podążać za Nim bez żadnych narzekań. Nie mogą pojąć, że Bóg Dawca Życia potrafi wybaczyć największe zło popełnione w kierunku Jego bądź innych istot. W dziejach historii serafiny astralne zachęcały ludzi do wojen religijnych na cześć Boga, ale umywają się odpowiedzialności za te inspiracje bo uważają człowieka, za istotę niegodną bytu.
W świecie astralnym trzymają się od nich z dala archaniołowie, grupa Beliala, grupa fioletowego płomienia, a także strzygi czy demony. Obawiają się ich mieczy i energii bowiem z racji posiadanych,,mocy” mogą być groźne.
Imiona serafinów jakie odnajdziemy w Internecie tak naprawdę należą do cherubinów jakie wcielały się na Ziemi. Tak więc, praktycznie są oni bezimienni. Liczbę ich szacuje się na 66.
Znamionami jakimi obdarowują Dusze ludzkie i nie tylko jest okrągła czerwona pieczęć z czerwonymi płomieniami jaka może znajdować się w sercu lub w dolnych czakrach (pod stopami). Dusze, które zwracają się do nich stają się ich niewolnikami(S.M. podobnie jak w przypadku modlitw do archaniołów) i starają się urzeczywistnić na nowo wojny religijne. W zamian otrzymują te Dusze palące dłonie, którymi mogą szkodzić innym Duszom, które nie chcą do nich dołączyć. Jeśli wyznawca jest gorliwy i posłuszny to może otrzymać płomienisty miecz, na niszczenie demonów i strzyg (bowiem te serafiny nie mogą tego uczynić własnoręcznie). SM. Podobnie jest w przypadku inicjacji w grupę fioletowego płomienia
Jeśli w modlitwie wypowiedziane jest słowo „serafin” bądź osoba myśli o tym, że się do nich zwraca, to Dusza oddaje siebie pod ich władzę (mimo, że osoba modląca wypowie imię np. Vehuiah, Yeliel, Sitael, Elemiah, Mahasiah, Lelahel, Achaiah, Cahetel to prośba trafia do serafinów astralnych). Na każdym energetycznym poziomie mamy tu do czynienia z bałwochwalstwem. Dlatego też serafiny przeinaczają treść modlitwy i uważają to za formę kary. Zauważalne jest w wielu religiach to, że modlitwy nie są kierowane do Stwórcy i są zazwyczaj neutralnej lub niedorzecznej treści. Niby do Boga, niby z jakąś prośbą, a tak naprawdę o niczym.
Opublikowano: 12/04/2012
Autor: s_majda
Komentarze
Ten wpis ma 1 komentarz
Art. o serafinach potraktowałem jako kolejny i jako jeden z wielu podobnych. Tymczasem zaraz po publikacji przez 2 dni uszkodzony został serwer i strona nie działa poprawnie.