Ten serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę na ich zapis lub odczyt wg ustawień przeglądarki.


Modlitwa Inna Niż Wszystkie
Gruczoły dokrewne wg E. Caycego.

Fragmenty książki ,,Wybierz życie” Herbert Puryear

We wczesnych latach swojej pracy Edgar Cayce w wie­lu przypadkach zaskakiwał badaczy ridingów dziwną prośbą. Prosił ich, aby przestudiowali Objawienie św. Jana, ponieważ w wizjach św, Jana ukazany jest wzorzec dla ciała. Dzięki zrozumieniu zjawiska projekcji możemy łatwiej pojąć, że Jego wizje były, będącymi wynikiem projekcji, obrazami towarzyszącymi procesom dostraja­nia zachodzącym w jego ciele. Ridingi nie przedstawiają tego podejścia jako jedynej Interpretacji Objawienia, ale raczej jako rodzaj interpretacji, który można wykorzysty­wać indywidualnie. Takie podejście do Objawienia jest analogiczne do stosowanego przez wielkiego szwajcar­skiego psychologa Carla Junga w jego badaniach baśni, podań mitologicznych i literatury sakralnej świata.
Kiedy Jung natknął się na częste, wyraźne podobień­stwa wizji pochodzących z najrozmaitszych epok i źródeł, postawił hipotezę, że podobieństwa te wynikają ze wspólnej dla wszystkich ludzi struktury wewnętrznej. Podstawowy układ nerwowy współczesnego mieszkańca wysp Fidżi niczym nie różni się od występującego u sta­rożytnych Skandynawów. Powodowany fizjologicznym podobieństwem całej ludzkości doszedł do wniosku, że istnieje wspólne, umysłowe podłoże wszystkich doświad­czeń, które nazwał zbiorową nieświadomością. Po stwierdzeniu identyczności ważniejszych tematów czy obrazów, które przewijały się w rozmaitych ludzkich do­świadczeniach, nazwał te powtarzające się wzorce arche­typami zbiorowej nieświadomości.
W tym kontekście, podejście Edgara Cayce”ego do Ob­jawienia było spojrzeniem na wszystkie wizje św. Jana przedstawiają istniejące w nas wszystkich wewnętrzne procesy i struktury, które w istocie są instrumentami służącymi dostrojeniu się do Boskości wewnętrznej.
Układ wydzielania wewnętrznego
W Starym Testamencie psalmista podziwia nieprawdopodobną i piękną budowę ludzkiego ciała (Psalm 139:14). Istotnie, cała Jego struktura i wszystkie zachodzące w nim procesy są zdumiewające. Jednak najbardziej zadziwiającym i jednym z najważniejszych jest układ emocjonalny, motywacyjny i koordynacyjny gru­czołów wydzielania wewnętrznego. Gruczoły wydzielania wewnętrznego są bezprzewodowe, to znaczy, że ich wydzieliny są przekazywane bezpośrednio do strumienia krwi. Te wydzieliny, czyli hormony, są potężnymi, bo chemicznymi „posłańcami” posiadającymi możliwość dotarcia do wszystkich komórek ciała i zmodyfikowania ich funkcji w ciągu sekund. Układ wydzielania wewnętrznego składa się z siedmiu głównych ośrodków, które mogą funkcjonować stosunkowo niezależnie od siebie lub wspólnie.
Wiadomo jest, że niektóre z tych gruczołów działają jako ośrodki emocjonalne i motywacyjne. Działają one przede wszystkim w odpowiedzi na siły wyobraźni umysłu. Na przykład, kiedy się zdenerwujesz, działają nadnercza. Działanie gonad czyli gruczołów płciowych jest bezpośrednio związane z motywacją seksualną. A każdy wie, że przysadka mózgowa jest naczelnym gruczołem ciała, a jej wydzieliny mają bezpośredni wpływ na wszystkie pozostałe gruczoły i koordynują ich działanie. Jednak niewiele osób zastanawia się nad tym, jakie emocje i motywacje są związane z przysadką mózgowa w ten sam sposób, jak uczucie gniewu jest związane z nadnerczem. Interpretując Objawienie można uważać siedem kościołów za symbol siedmiu motywacyjnych ośrodków układu wydzielania wewnętrznego. Możemy więc przyjąć, że siła motywacyjna najważniejszego gru­czołu czyli przysadki mózgowej jest najwyższą forma miłości lub pragnienia zjednoczenia i jedności.
Księga z siedmioma pieczęciami
W początkowych rozdziałach Objawienia św. Jan ma wizję księgi z siedmioma pieczęciami. Księga ta może być rozumiana jako ciało obejmujące ciało fizyczne, umysło­we i duchowe. Siedem pieczęci oznacza, jak daleko jeste­śmy zazwyczaj odsunięci od niezwykłego potencjału tych siedmiu gruczołów funkcjonujących jako ośrodki ducho­we. Gruczoły te, jako ośrodki duchowe, są magazynami pamięci wszystkich naszych poprzednich wcieleń, a więc, w pewnym sensie, historią duszy. Ponieważ są one magazynami karmicznej pamięci, dzięki łasce Boga pozostają zapieczętowane dopóty, dopóki nie wejdziemy na drogę duchową i nie będziemy przygotowani na to, by skuteczniej radzić sobie ze wspomnieniami, problemami i zdolnościami, które towarzyszą ich otwarciu.
W tej wizji św. Jan płacze, uświadomiwszy sobie, że nikt w niebie ani na ziemi nie jest godny dokonać otwarcia części tej księgi. „Jednakże pojawia się Baranek – Chry­stus – z siedmioma Oczami, który otwiera te pieczęcie, kolejno, jedną po drugiej. Kolejność wypadków w tej wizji jest dla nas niezwykle ważna i pouczająca we wczesnym stadium naszego duchowego rozbudzenia. Świadomość, że nikt z wyjątkiem Chrystusa nie jest godny otwarcia tych pieczęci powinna nam wskazywać, że nie powinno się podejmować żadnej próby otwarcia tych ośrodków -czy to przez narkotyki, hipnozę, ćwiczenia oddechowe, medytacje, czy inną technikę rozwoju wewnętrznej świa­domości —dopóki poszukujący JASNO nie wyznaczy sobie duchowych ideałów i nie otrzyma takiemu ukierunko­wania od Ducha wewnętrznego. ,,Siedem oczu Baranka” symbolizuje 7 ośrodków duchowych. Są one organami postrzegania, dzięki którym możemy stać się świadomymi innych poziomów i wymiarów, w ten sam sposób, w jaki nasze powszechnie znane pięć zmysłów. Jest organami postrzegania, naszego ziemskiego doświadczenia.
Jakkolwiek nauczyliśmy się myśleć o Bogu jako o Jed­ności czy Trójcy Świętej, w Objawieniu wielokrotnie mó­wi się o siedmiu duchach Boga. Wyrażenie to sugeruje siedem odmiennych funkcji Ducha Boskości. Dlatego my (dusze nasze) jako dzieci Boga stworzone na Jego obraz, posiadaj my w sobie odpowiadające temu duchowe ośrodki czuciowe, które dają nam możliwość uświadomienia siedmiu aspektów Boskości.
Konkluzja
Ciało Jest świątynią Boga zarówno jako miejsce, gdzie możemy Go spotkać, jak i Jako instrument świado­mości, dzięki któremu możemy dostroić się do Niego; W ciele, jako instrumencie dostrojenia, gruczoły wydzielania wewnętrznego są punktami kontaktu pomiędzy Duchem a ciałem. Ośrodki te służą do przemiany Jedynej Siły Ducha na świadomość fizyczną i uzewnętrznienie. Funkcjonowanie tych ośrodków jest z kolei uzależnione głównie od jakości motywacji lub ideału wybrane go i rozważanego siłami wyobraźni umysłu.


Opublikowano: 05/02/2010
Autor: s_majda


Komentarze

Dodaj komentarz