Otwórz proszę Boże moje serce.
Przebaczyłem całkowicie mojej duszy to, że kiedyś zapomniała, nade wszystko kochać Boga jej stwórcę, Boga, stwórcę wszystkich dusz. Przebaczyłem całkowicie moim najbliższym to, że nie nauczyli mnie jak ja mam kochać Boga, stwórcę mojej duszy. Przebaczyłem całkowicie mojej duszy to, że jej awatarowie tak niewiele czasu poświęcali na dawanie miłości Bogu, stwórcy wszystkich dusz. Przebaczyłem całkowicie moim najbliższym to, że nie nauczyli mnie jak ja mam dawać miłość Bogu stwórcy mojej duszy.
Przebaczyłem całkowicie mojej duszy to, że nie wiedząc jak ma kochać Boga, nie wiedziała też jak ma kochać samą siebie i własnych ziemskich awatarów.
Przyjacielu mój, proszę uczyń mnie teraz świadomym jak mamy wspólnie z moją duszą odczuwać i wyrażać miłość do Ciebie Boże i do innych istot.
Przebaczyłem całkowicie mojej duszy to, że nie wiedząc jak ma kochać Boga, nie wiedziała też jak ma kochać własne ziemskie wcielenia i moją osobowość- mnie całego.
Przyjacielu mój, proszę naucz mnie jak mamy kochać Ciebie Boże oraz w jaki sposób tę miłość odczuwać, wyrażać, jak miłością dzielić się z innymi istotami.
Opublikowano: 20/10/2009
Autor: s_majda
Komentarze
Ten wpis ma 1 komentarz
Krzysztof : Trudno uwierzyć, że Bóg mój przyjaciel dał za dużo. Jak ukochałem ten termin: Boże mój przyjacielu!!! 2016-05-18 23:25:43]
Paulina: jak to?
Krzysztof : Zawsze traktowałem jako ojca, a to jest Bóg mój przyjaciel.
Paulina: A jak do tego doszedłeś?
Krzysztof : Jak ojca który uczy i karze, albo nie uczy i karze.
Paulina: Pamiętam, że jak pierwszy raz zaprosiłam Boga na pokłon, to poczułam, że mogę powiedzieć wszystko i być sobą, bo on i tak wie wszystko i rozumie.
Krzysztof : Kiedy dwa dni temu zrozumiałem że Bóg to mój przyjaciel ( tak myślę że zrozumiałem ) to się poryczałem. Zawsze myślałem że to ojciec, twardy i wymagający. Abo wcale o Nim nie myślałem, żeby było łatwiej.