Strata, smutek – intencje do przemodlenia

Spisał Konrad Jaszowski

Kwestie techniczne dotyczące idei oraz budowania zdań przy pracy z intencjami.
Art ,,800 intencji do oczyszczenia” Link
,,Budowanie obszernych Intencji i modlitw. Rozmowa Skype o technice ” Link 
,,Schemat 1 zdaniowy do intencji. ” Link
Słowo (–nie) dodane przy pracy z intencjami do jakiegoś słowa oznacza, że warto je wymienić jako przeciwieństwo lub a nawet samodzielnie już w trakcie znaleźć i wypowiedzieć dowolne synonimy jakie się nasuwają na myśl razem z ich przeciwieństwami. 
np. — bycia biedakami, chorymi dobrze jest powiedzieć również z jego przeciwieństwem
–bycia biedakami, chorymi, –nie byciabiedakami, chorymi
Pozwala to od razu maksymalnie szeroko ruszyć dany wzorzec w odmiennych aspektach, również w jego przeciwieństwie. Warto też wiedzieć- że Dusze często myślą, twierdzą, że one nie mają takich przeciwnych wzorców np. że nie są bałwochwalcami jak w danym przypadku (danym słowie).
Inny przykład:
Dusza kobiety zaprzecza byciu kiedyś złą matką. Więc dodanie tu słowa przeczenia – nie bycia złą matką pozwolić jej może na zrozumienie stanu w jakim się znajduje. 
Bycie złą matką, –nie bycia złą matką–
„-Ależ skąd nigdy w życiu! To przecież są nie moje wzorce. To co ja robię jest moją prywatną sprawą”.[-Nader często mówi lub myśli o sobie dusza.] 

1.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że poczucie straty to stan emocjonalny w odpowiedzi na wewnętrzne przekonanie braku innych LDIBT, Boga, przedmiotu czy możliwości zrobienia czegoś i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
2.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że strata jest to emocja o nieprzyjemnym zabarwieniu, służąca uświadomieniu sobie potrzeby, którą trzeba zaspokoić innymi niż do tej pory (przed stratą) metodami i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
3.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że jeżeli stan poczucia straty nie motywuje do szukania zaspokojenia, emocja przeobrazi się w żal (poczucie nieodwracalności straty) i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
4.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że stratą może być utrata złudzeń na swój temat, rozstanie z wizją siebie, a nawet konieczność dokonania wyboru, gdyż rezygnacja z innych opcji jest czasami odbierana  jako strata i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
5.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że jeśli doświadczamy silnego nacisku sytuacji np. w przypadku straty, ale uważamy, że możemy mieć wpływ na to co się dzieje,  to z reguły podejmujemy/nie walkę i intensywnie działamy że skutkuje to najczęściej zmęczeniem, a nawet wyczerpaniem, jednak  daje/nie nam to poczucie satysfakcji i wpływu na nasze życie i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
6.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że smutek jest naturalną odpowiedzią na stratę że jest to proces rozciągający się w czasie, w jego skład wchodzi cała gama różnych uczuć, myśli, zachowań i fizycznych wrażeń i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
7.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że smutek często odnosi się do emocjonalnej odpowiedzią na śmierci czy utratę ukochanej osoby czy utraty własnej niezależności że smutek jest odpowiedzią na doświadczenie utraty kogoś lub czegoś i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
8.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że żałoba jest zewnętrznym okazaniem smutku, co może być wyrażane poprzez kulturowe i religijne obyczaje czy rytuały towarzyszące śmierci że żałoba jest również określana jako proces adaptowania się do straty i przyzwyczajania się do braku kogoś czy czegoś bardzo ważnego i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
9.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że poczucie opuszczenia odnosi się do stanu cierpienia wynikłego ze straty i doświadczeń śmierci, opuszczeniu, czy odrzuceniu ukochanej osoby i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
10.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że w emocjach straty i smutku pojawiają/nie się trudne uczucia, myśli, wrażenia fizyczne i psychiczne że ludzie, którzy doświadczyli straty mogą doświadczyć całej palety różnych uczuć, wliczając w to szok, odrętwienie, zasmucenie, rozpacz, niepokój, gniew, poczucie winy, samotność, poczucie beznadziei, ulga i tęsknota i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
11.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że w przypadku utraty czy smutku powszechnym/nie objawem jest odczuwanie wrażeń fizycznych, takich jak spięcie, poczucie ciężaru na klatce piersiowej lub gardle, nudności, bolący brzuch, zawroty głowy, bóle głowy, fizyczne odrętwienie, słabość mięśni, napięcie, czy przemęczenie że smutek może być również przyczyną podatności na choroby i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
12.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że w przypadku utraty czy smutku powszechne formy myśli to niewiara, dezorientacja, niepewność, trudności w koncentracji, zaabsorbowanie, halucynacje, urojenia i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
13.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że smutek często odczuwa się w falach czy też cyklach, z okresami intensywnych i bolesnych uczuć, które przychodzą i odchodzą że ludzie, którzy odczuwają smutek mogą czuć, że robią postępy, by potem znowu odczuć od nowa dojmującą boleść i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
14.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że po doznaniu straty można doświadczyć szoku, odrętwienia, niewiary, można też zaprzeczać temu, że w ogóle zaszła że osoba odczuwająca smutek może poczuć się rozłączona ze światem, kiedy przechodzi przez rytuały żałobne, takie jak np. czuwanie, pogrzeb i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
15.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że osoba odczuwająca smutek może być wściekła na osobę, która umarła czy ją opuściła albo poczuć winę za to, że ona sama ciągle żyje bez tej osoby i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
16.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że pierwszą z faz cyklu żalu po stracie jest zaprzeczanie i niedowierzanie że pojawiają się wtedy myśli: to niemożliwe! to nie dzieje się naprawdę! a może to nieprawda? to zaraz minie, to tylko źle wygląda, a może mi się tylko wydaje, to chyba sen itp. że możemy w tej fazie doświadczać silnego niepokoju, napięcia, pobudzenia, być w szoku i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
17.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że w tej pierwszej fazie uruchamiają się mechanizmy obronne typu wyparcie [nic się nie dzieje], racjonalizacja [to nic takiego], zaprzeczanie [nie obchodzi mnie to, wcale nie jest mi przykro], życzeniowe myślenie [to szybko minie, to jakaś pomyłka] że gdy po jakimś czasie uznamy fakty, przechodzimy do kolejnej fazy i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
18.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że w fazie gniewu, złości i buntu, pojawiają/nie się bardzo silne uczucia, głównie złość, gniew, agresywne oskarżenia skierowane na los, sytuację, innych LDIBT, Boga że mówimy/nie że świat jest okropny, niesprawiedliwy, podły, dlaczego tak się dzieje? gdzie był Bóg? jak mogłeś mi to zrobić? itp. i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
19.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że w fazie gniewu, złości i buntu możemy kierować złość na siebie, oskarżając się o naiwność, złe wybory, samooszukiwanie się że u niektórych może pojawić się też poczucie krzywdy że gdy jednak dopuścimy do siebie nasze naturalne uczucia, one szybciej miną i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
20.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że w fazie smutku gdy uznamy, że strata nastąpiła nieodwracalnie, przychodzi/nie czas na przykre i często intensywne uczucia  smutku, goryczy, żalu lub wyczerpania, apatii że pojawiać się mogą myśli depresyjne takie jak np. nie dam rady, to mnie przerasta, nie mam siły i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
21.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że jeśli chcemy, aby faza smutku zamknęła się, musimy dopuścić do siebie trudne uczucia i nie  szukać „znieczulania“, które tylko je przytłumią i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
22.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że ostatnią fazą tego cyklu jest akceptacja, adaptacja i reorganizacja to faza, w której godzimy się ze zmianą lub stratą że powoli pojawia się uczucie spokoju, bywa, że nadal uczucie smutku, jednak o mniejszej intensywności że zaczynamy myśleć o przyszłości, robimy plany, chcemy aktywnie działać, zmieniamy i przewartościowujemy swoje cele życiowe i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
23.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że trudno/nie uwierzyć, że etap akceptacji nadejdzie, tracą po drodze wiarę i nadzieję, że da się ten proces  przejść  i pozytywnie go zakończyć i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
24.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że z poczuciem straty wiążą się dwa rodzaje depresji że jeden z nich to smutek, który jest wyrażany w relacjach z innymi a drugi rodzaj to depresja bardziej wewnętrzna, która jest przygotowaniem do oddzielenia się i oddalenia się od obiektu straty czy innych LDIBT, Boga i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
25.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że obojętnie jaki jest rodzaj ekspresji smutku, trzeba go przeżyć że tłumienie go przedłuża proces przeżywania straty i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
26.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że już jako dzieci przeżywamy odejście swojego ukochanego zwierzaka, śmierć babci, dziadka, utracenie swojej ulubionej zabawki itp. że od początku życie nas nie rozpieszcza, pokazuje, że na wiele rzeczy nie mamy wpływu i musimy się z tym pogodzić i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
27.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że strata bliskiej dla nas osoby jest /nie dla nas najboleśniejsza że bardzo ciężko jest/nie nam pogodzić się z odejściem ukochanych LDIBT, Boga którego przecież nie da/nie się niczym zastąpić i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
28.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że poczucie straty definiowane jest jako mocne, indywidualne przeżycie niosące za sobą szereg sprzecznych doznań emocjonalnych że „strata” w języku polskim to wyraz oznaczający niechciany, mimowolny ubytek czegoś, poniesioną szkodę, utratę czegoś i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
29.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że poczucie straty wywołuje w człowieku dezorientację, nie wiemy jak po stracie będzie wyglądać nasze życie, czy sobie poradzimy i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
30.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że strata boli, na przykład jak tracimy jakiegoś człowieka, nadzieję lub dobro, które było dla nas ważne i cenne że czujemy się wtedy często tak, jak gdybyśmy stracili cząstkę siebie, jakby nas było mniej na duszy i ciele i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
31.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że strata służy naszej przemianie, czyni nas w końcu bogatszymi, uwalnia nową siłę, działa dalej i staje się zyskiem i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
32.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że żałoba to proces, w trakcie którego następuje powolny/nie zanik przywiązania emocjonalnego/nie do utraconego przedmiotu lub osoby że mamy z nim do czynienia zarówno wtedy, gdy nasza strata ma charakter konkretny i namacalny, jak i wtedy, gdy jest to utrata szacunku do samego siebie i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
33.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że żal i smutek to uczucia doświadczane w trakcie procesu żałoby że to tęsknota za tym, co utraciliśmy i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
34.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że doświadczając żalu po stracie i opłakując ją, pozwalamy sobie na to, by doświadczyć smutku i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
35.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że smutek i żal po stracie to niezbędne składniki procesu dostosowywania świadomości do nowej sytuacji, bez których nie może dobiec końca proces żałoby i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
36.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że na etapie wyparcia nie przyjmujemy do wiadomości, że coś straciliśmy że wypieramy ten fakt z naszej świadomości że podejmujemy próby odzyskania ukochanej osoby, pracy, przedmiotów, marzeń, planów i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
37.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że kiedy uświadomimy sobie, że coś naprawdę straciliśmy mamy/nie poczucie strasznej niesprawiedliwości która nas spotkała że dominuje/nie w nas gniew i złość że obwiniamy/nie wszystkich i wszystko dookoła nas że czujemy/nie się skrzywdzeni, porzuceni i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
38.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że po okresie złości zaczynamy/nie dostrzegać swoją stratę że wiemy/nie, że nic nie może nam jej przywrócić więc mamy/nie poczucie beznadziei że oskarżamy/nie już innych a szukamy/nie winy w sobie, przez co obniża się poczucie naszej wartości, mamy/nie siebie dość że tym etapie próbujemy/nie pogodzić się ze stratą, zaczynamy/nie próby reorganizacji życia na nowo i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
39.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że mimo straty nasze życie toczy się dalej że dostrzegamy/nie dalsze możliwości rozwoju że akceptujemy/nie to że stajemy/nie się silniejsi i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
40.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że to jak przeżywamy stratę zależy od wielu czynników: od naszego charakteru, od wielkości przywiązania się do danej osoby, rzeczy że żal po stracie zawsze/nie boli że nie należy jednak uciekać przed smutkiem, zamykać się przed całym światem i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
41.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że objawy żalu i smutku to melancholia, obniżony poziom energii, ucisk w klatce piersiowej, napływające do oczu łzy, problemy ze snem i koncentracją, utrata łaknienia i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
42.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że odczuwanie i przeżywanie trudnych uczuć, są naturalnym odruchem organizmu że zaprzeczanie ich istnieniu czy zabranianie sobie odreagowania grozi poważnymi skutkami dla zdrowia psychicznego i fizycznego i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
43.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że każdy człowiek ma zdolności przystosowawcze do poradzenia sobie ze stratą i naszego uruchomiania/nie w sobie pokładów pogodzenia się z losem, przeszłością i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków
44.Naszego bycia świadomymi/nie, naszej wiedzy/nie, wiary/nie, akceptacji/nie, rozumienia/nie że gdy opłakujemy kogoś i przeżywamy żałobę, czujemy/nie czasami presję społeczeństwa, aby jak najszybciej wrócić do normalnego życia i nie tylko oraz naszego a przez nas cudzego doświadczania/nie tego wszelkich skutków

Opublikowano: 11/11/2015
Autor: s_majda

Komentarze