W wizualizacji podchodzę do mojego własnego serca.
Otwieram drzwi do jego wnętrza.
Rozglądam się, analizuję to wszystko, co jest widoczne.
Każda rzecz, każdy przedmiot to wszystko, co spotykam w sercu jest dla mnie zrozumiałym symbolem.
To co jest stare i zbędne usuwam poza obręb serca, poza moje życie.
Podchodzę do centrum serca. Jest w nim jego rdzeń.
Rdzeń jest świetlisty, jest zbudowany ze światła, jest światłością.
Rdzeń ma postać istoty ludzkiej. Istota świeci mocnym światłem, cała jest światłością.
Pamiętam tę istotę doskonale.
Odczuwam jej energetykę, jej wibracje.
Wiem to, że istota ta nie musi być ograniczona w działaniu do wewnętrznej przestrzeni mojego własnego serca.
Podchodzę do istoty biorę ją za rękę i prowadzę tak aby jej działalność objęła, także to wszystko, co znajduje się poza moim sercem-całe moje życie we wszystkich aspektach.
Proszę o udzielenie mi trwałego wsparcia we wszystkich moich działaniach, w moich słowach, w moich myślach.
Pozwalam Bogu sile stwórczej Miłości, owemu rdzeniowi mojego serca, mojego życia, aby już zawsze realizował swój plan działania poprzez całe moje serce, oraz aby wyrażał się poprzez wszystkie moje działania, poprzez wszystkie moje myśli, moje słowa.
Opublikowano: 23/02/2008
Autor: s_majda
Komentarze
Ten wpis ma 1 komentarz
Od trzech tygodni czytam modlitwę Serca używanie, a od kilku dni pracuje też z ćwiczeniem – Rdzeń serca. Wczoraj nad ranem po ćwiczeniu, pierwszy raz w życiu, przez sekundę miałem takie wielkie super uczucie w sercu :D, coś tak wspanialego że nie da się tego opisać – nic do tego się nie równa…