Ganeśa – intencje do przemodlenia.
Ganeśa – intencje do przemodlenia.
W oparciu o Wikipedię zestawiła Beata Bronakowska.
Kwestie techniczne dotyczące idei oraz budowania zdań przy pracy z intencjami.
Art ,,800 intencji do oczyszczenia” Link
,,Budowanie obszernych Intencji i modlitw. Rozmowa Skype o technice ” Link
,,Schemat 1 zdaniowy do intencji. ” Link
Słowo (–nie) dodane przy pracy z intencjami do jakiegoś słowa oznacza, że warto je wymienić jako przeciwieństwo lub a nawet samodzielnie już w trakcie znaleźć i wypowiedzieć dowolne synonimy jakie się nasuwają na myśl razem z ich przeciwieństwami.
np. — bycia biedakami, chorymi dobrze jest powiedzieć również z jego przeciwieństwem
–bycia biedakami, chorymi, –nie byciabiedakami, chorymi
Pozwala to od razu maksymalnie szeroko ruszyć dany wzorzec w odmiennych aspektach, również w jego przeciwieństwie. Warto też wiedzieć- że Dusze często myślą, twierdzą, że one nie mają takich przeciwnych wzorców np. że nie są bałwochwalcami jak w danym przypadku (danym słowie).
Inny przykład:
Dusza kobiety zaprzecza byciu kiedyś złą matką. Więc dodanie tu słowa przeczenia – nie bycia złą matką pozwolić jej może na zrozumienie stanu w jakim się znajduje.
Bycie złą matką, –nie bycia złą matką–
„-Ależ skąd nigdy w życiu! To przecież są nie moje wzorce. To co ja robię jest moją prywatną sprawą”.[-Nader często mówi lub myśli o sobie dusza.] 
1. naszego wierzenia w boga Ganeśa jako Pana Zastępów, przywódcy ganów – pośrednich bóstw;
2. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa jako dewa mądrości i sprytu, patrona uczonych i nauki, opiekuna ksiąg, liter, skrybów i szkół;
3. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa jako Syna Śiwy i Parwati – patrona fragmentu przestrzeni sakralnej w ćakrze muladhara;
4. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, usuwającego wszelkie przeszkody i zapewniającego powodzenie w najróżniejszych przedsięwzięciach;
5. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, do którego kierowane są inwokacje w ceremoniach religijnych;
6. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, któremu zwykle poświęcamy tak jak inni dedykacje w dziełach literackich;
7. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa jako boga obfitości i dobrobytu;
8. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa jako patrona kupców i bankierów, i jako uosobienia witalności i żywotności;
9. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, który pod dyktando legendarnego Wjasy miał spisać własnym kłem Mahabharatę, czyli najobszerniejszy (osiem razy dłuższy od Iliady i Odysei razem wziętych) i jeden z najstarszych poematów epickich napisanych w sanskrycie;
10. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, który pod dyktando Walmikiego miał spisać Ramajanę (epos sanskrycki kształtujący się na przestrzeni II w. p.n.e. i II w. n.e.);
11. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa jako czterorękiego mężczyzny o głowie słonia z jednym kłem, a któremu drugi kieł posłużył za rylec do pisania, bądź został mu odrąbany przez Paraśuramę;
12. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa jako złośliwego, który udobruchany staje się bardzo pomocny;
13. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa jako posiadającego cechy słonia, czyli mądrość i siłę;
14. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, który ma cztery ręce, z czego w jednej z nich trzyma zwykle tacę ze słodyczami;
15. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, którego skóra jest złota, czerwona lub niebieska;
16. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, którego małżonki to Buddhi (inteligencja) i Siddhi (sukces);
17. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, którego atrybutami są: księga – symbol mądrości, kieł, topór oraz trąbka, czyli symbole falliczne (określające potęgę twórczą),
18. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, którego wielki brzuch to znak dobrobytu, a wierzchowiec, którym jest szczur – sprytu;
19. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, którego narodziny opisują najpopularniejsze mity, wyjaśniając pochodzenie słoniowej głowy, brak kła oraz ukazując jego moce związane z usuwaniem przeszkód;
20. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, bohatera opowieści mitologicznych, w których wyjaśnia się dlaczego ten korpulentny chłopczyk ma głowę słonia.*
(*Parwati poszła kąpać się do stawu i poprosiła synka, by pilnował jej szat, ale kiedy zażywała kąpieli nadszedł zazdrosny Śiwa. Tak bardzo się zdenerwował widząc młodzika, który ośmielił się podglądać boginię, że odciął mu głowę. Zrozpaczona Parwati poprosiła Śiwę o uratowanie synka. Śiwa nie miał takiej mocy, by przywrócić chłopczykowi pełną postać, gdyż bogowie nie są cudotwórcami i czarodziejami, muszą podporządkować się podstawowym prawom biologicznym. Śiwa obiecał, że przytwierdzi głowę pierwszej istoty, jaka wyjdzie z lasu — to był słoń.)
21. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, który jest synem tylko bogini Parwati, jaka nie mogąc doczekać się aktu zapłodnienia przez Śiwę, ulepiła go z woskowiny usznej i tchnęła weń życie;
22. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa jako tego, który według opowieści mitologicznej otrzymał owoc mangowca, owoc, jaki Śiwa postanowił dać temu z synków, który najszybciej okrąży świat;*
(* Skanda natychmiast wybrał się w długą drogę, ale sprytny Ganeśa obszedł swoich rodziców siedzących pod mangowcem i powiedział: „Jesteście całym moim światem”. I to właśnie on otrzymał owoc mangowca.)
23. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa – bożka, który nie ma jednego kła;*
(*Pewna legenda mówi o tym, że któregoś dnia Ganeśa pojechał na przejażdżkę swym wierzchowcem, który przestraszył się na widok węża i zrzucił z grzbietu boga. Wtedy pełen smakołyków brzuch Ganeshi pękł, wysypując zawartość. Ganesha wrzucił je z powrotem do środka i owinął się wężem. Świadkiem tego zdarzenia był Księżyc, który nie mógł powstrzymać się od śmiechu, więc rozgniewany bóg ułamał sobie jeden z kłów i rzucił nim w Księżyc.)
25. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, który stracił swój kieł w bitwie z Paraśuramą (Rama Dzierżący Topór);
26. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa jako niezwykle popularnego bóstwa w Indiach, zarówno południowych, jak i północnych;
27. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, któremu cześć oddają wisznuci i śiwaici, członkowie wszystkich kast i dźati;
28. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, który pełni istotną rolę w śaktyzmie, smartyzmie i tantryzmie;
29. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, który pod tym imieniem zaczął być czczony w hinduizmie od V wieku;
30. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, którego kult osiągnął pełnię ok. VI-VII wieku, kiedy zyskał szczególną popularność wśród warstw kupieckich;
31. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, którego kult często współwystępuje z kultem Lakszmi;
32. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, którego kult łączy także w sobie aspekty bóstwa płodności i niekiedy bóstwa solarnego;
33. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, którego czci się w czasie najpopularniejszego święta Ganeś Ćaturthi, obchodzonego szczególnie w Maharasztrze – pamiątka jego narodzin, a którego obchody trwają ok. 10 dni i wypadają na przełomie sierpnia i września, kiedy to ostatniego dnia w morzu lub w rzece topi się posąg Ganeśi;
34. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, który nie jest bóstwem wedyjskim, lecz prawdopodobnie wywodzi się z wcześniejszego, niearyjskiego, ludowego kultu słonia, powszechnego w całej południowo-wschodniej Azji;
35. naszego wierzenia w żywego boga o imieniu Ganeśa, który jest dewą radosnym, kochającym i sympatycznym, w przeciwieństwie do dzikiego i wściekłego słonia czczonego przez ludy przedaryjskie;
36. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, który zyskał też znaczną popularność wśród dźinistów i buddystów;
37. naszego promowania, czczenia, wielbienie, szukania m.in żywego boga o imieniu Ganeśa, na którego kult można natrafić w Nepalu, Tybecie, Chinach, Mongolii, Japonii oraz w Azji Południowo-Wschodniej;
Opublikowano: 29/09/2016
Autor: s_majda
Komentarze