Jezus – intencje do przemodlenia

48 intencji i przekonań na temat żywego Boga, które warto oddać Bogu do oczysczenia i uzdrowienia
Spisała Agata Pająk

Kwestie techniczne dotyczące idei oraz budowania zdań przy pracy z intencjami.
Art ,,800 intencji do oczyszczenia” Link
,,Budowanie obszernych Intencji i modlitw. Rozmowa Skype o technice ” Link
,,Schemat 1 zdaniowy do intencji. ” Link
Słowo (–nie) dodane przy pracy z intencjami do jakiegoś słowa oznacza, że warto je wymienić jako przeciwieństwo lub a nawet samodzielnie już w trakcie znaleźć i wypowiedzieć dowolne synonimy jakie się nasuwają na myśl razem z ich przeciwieństwami.
np. — bycia biedakami, chorymi dobrze jest powiedzieć również z jego przeciwieństwem
–bycia biedakami, chorymi, –nie byciabiedakami, chorymi
Pozwala to od razu maksymalnie szeroko ruszyć dany wzorzec w odmiennych aspektach, również w jego przeciwieństwie. Warto też wiedzieć- że Dusze często myślą, twierdzą, że one nie mają takich przeciwnych wzorców np. że nie są bałwochwalcami jak w danym przypadku (danym słowie).
Inny przykład:
Dusza kobiety zaprzecza byciu kiedyś złą matką. Więc dodanie tu słowa przeczenia – nie bycia złą matką pozwolić jej może na zrozumienie stanu w jakim się znajduje.
Bycie złą matką, –nie bycia złą matką–
„-Ależ skąd nigdy w życiu! To przecież są nie moje wzorce. To co ja robię jest moją prywatną sprawą”.[-Nader często mówi lub myśli o sobie dusza.]
1. Naszego/cudzego wierzenia, bycia świadomymi, promowania tego, że Jezus Chrystus urodził się m.in. w Betlejem, w Jerozolimie oraz jest centralną postacią religii chrześcijańskiej, a także, w wierzeniach większości chrześcijan uznawany jest za boga, a w tym, jako syn boży, współistotny Bogu Ojcu, i człowieka, i naszego uznawania go za Boga, czczenia, wielbienia i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
2. Naszego/cudzego wierzenia, bycia świadomymi, promowania tego, że polska forma pierwszego członu imienia – Jezus- pochodzi od łacińskiego Iesus, które z kolei pochodzi od greckiego, a grecka forma jest zhellenizowaną formą hebrajskiego lub aramejskiego imienia Yesua, Joszua, które z kolei jest skróconą wersją hebrajskiego Jehoszua, po polsku Joszue, i znaczy: Jahwe jest zbawieniem i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
3. Naszego/cudzego wierzenia, bycia świadomymi, promowania tego, że drugi człon –Chrystus- to nie jest imię własne, lecz zaszczytny tytuł, wskazujący na doniosłą rolę Jezusa z Nazaretu oraz już w Nowym Testamencie stał się jakby jego drugim imieniem, a oznacza po hebrajsku Meszjah, Mesiah, po grecku Christos, namaszczony, pomazaniec, Mesjasz i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
4. Naszego/cudzego bycia świadomymi, wierzenia, promowania tego, że zgodnie z przekazami Jezus Chrystus urodził się w żydowskiej rodzinie, jako syn dziewicy Marii poślubionej Józefowi, wg ewangelii, w Betlejem, lub w Nazaret, kiedy Józef z małżonką udali się na spis powszechny sporządzony przez cesarza Oktawiana Augusta i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
5. Naszego/cudzego bycia świadomymi, wierzenia, promowania tego, że jak każde żydowskie dziecko płci męskiej, Jezus został obrzezany ósmego dnia po narodzeniu, a po porodzie, który miał miejsce w ubogiej stodole lub grocie, w nieokreślonym bliżej czasie, rodzina, czyli Józef z Marią i małym Jezusem wrócili do Nazaretu, małej wioski w Galilei i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
6. Naszego/cudzego bycia świadomymi, wierzenia, promowania tego, że zgodnie z przekazami Józef, mąż Marii był cieślą budowlanym, a wg niektórych ewangelii potomkiem króla Dawida i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
7. Naszego/cudzego wierzenia, promowania tego, że zgodnie z przekazami, że Jezus nie został poczęty przez Józefa, lecz przez Ducha Świętego w łonie Marii (Łk 1,35 i Mt 1,18) i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
8. Naszego/cudzego bycia świadomymi, wierzenia, promowania tego, że wśród wydarzeń związanych z narodzinami Jezusa opowiada się o odwiedzinach mędrców ze wschodu, prowadzonych przez gwiazdę betlejemską do oddania pokłonu Jezusowi, oraz że mędrcy wyrazili swym pokłonem, padnięciem na twarz, cześć królewską i boską wobec Jezusa, jako Mesjasza żydowskiego, rozpoznając w nim tajemnicę zbawiającego Boga i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
9. Naszego/cudzego wierzenia, promowania tego, że Herod Wielki, po usłyszeniu o narodzinach króla żydowskiego, tj. Jezusa, pragnąc pozbyć się rywala do korony królewskiej rozkazał swoim żołnierzom dokonać rzezi niewiniątek, czyli dzieci płci męskiej oraz, że Józef z Maryją zostali ostrzeżeni przez anioła i podjęli się ucieczki do Egiptu, a po śmierci Heroda wrócili do Nazaretu i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
10. Naszego/cudzego bycia świadomymi, wierzenia, promowania tego, że Józef pojawia się na kartach ewangelii Łukasza po raz ostatni, kiedy Jezus ma 12 lat
11. Naszego/cudzego bycia świadomymi, wierzenia, promowania tego, że Jezus od wczesnego dzieciństwa był zdolny do czynienia cudów, wcześniej wykorzystując je do własnych celów i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
12. Naszego/cudzego bycia świadomymi, wierzenia, promowania tego, że Jezus posługiwał się językiem aramejskim, prawdopodobnie znał też grecki a także, że otrzymał wykształcenie typowe dla ubogiej ludności Izraela, w którym ważną rolę miało gruntowne poznanie m.in. Biblii Hebrajskiej i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
13. Naszego/cudzego zachwycania się m.in. niezwykłymi zdolnościami i wiedzą Jezusa, jakie wykazywał już, jako dziecko, m.in. dyskutując w świątyni w wieku 12 lat, a także lękania się tych zdolności i mocy, bycia ich ofiarami, i odpowiednio beneficjentami i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
14. Naszego/cudzego wierzenia, że początek publicznej działalności Jezusa nastąpił, gdy miał on około 30 lat, a w tym m.in., kiedy Jezus przyjął chrzest z rąk Jana Chrzciciela i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
15. Naszego/cudzego wierzenia, uznawania chrztu Jezusa, dokonanego przez Jana Chrzciciela za istotny i odpowiednio, za nieważny i pomijany epizod i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
16. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że Jan Chrzciciel był i odpowiednio nie był krewnym Jezusa, oraz, że wypełniając zapowiedzi proroków, u brzegów rzeki Jordan wzywał do pokuty, nawrócenia i wyznawania grzechów, oraz chrzcił na znak wewnętrznego oczyszczenia oraz, że to Jan publicznie stwierdził, że to Jezus jest oczekiwanym przez Żydów mesjaszem i jednocześnie Synem Bożym i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
17. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że w czasie chrztu Jezusa, zstąpił na niego Duch Święty w postaci gołębicy, oraz, że po tym wydarzeniu Jezus zaczął nauczanie i gromadzenie koło siebie uczniów, z których wyróżnił 12, przyznając pierwszeństwo Piotrowi Apostołowi i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
18. Naszego/cudzego bycia jednym w wielu uczniów, słuchaczy Jezusa, chodzącym z nim, za nim, spędzającym z nim czas, towarzyszącym mu zawsze i wszędzie i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
19. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że nauczanie Jezusa gromadziło koło niego tłumy ludzi, a podczas kilku lat nauczania dokonał kilkudziesięciu cudów opisywanych w Ewangeliach i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
20. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że w naukach Jezusa centralnym motywem było Królestwo Boże, rozumiane, jako sfera panowania Bożego, w której znaleźć się może każdy, poprzez zmianę swojego życia, czyli tzw. metanoia, co w pełni ma się objawić w oczekiwanych i zapowiadanych czasach ostatecznych, a co jest oparte o treści Starego Testamentu, które jednak zostały zreinterpretowane i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
21. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że synteza nauk Jezusa Chrystusa przedstawiona została w Kazaniu na górze, zawartym w dwóch nieco różniących się wersjach w Ewangelii Mateusza i Łukasza i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
22. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że Jezus nauczał, jak żyć a w tym m.in. najważniejszym przykazaniem jest przykazanie miłości „miłować swojego Boga całym sercem i umysłem, a bliźniego swego jak siebie samego, przy czym bliźnim jest każdy człowiek „i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
23. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że Jezus nauczał, jak żyć a w tym m.in. o potrzebie ofiary z samego siebie:, „Kto chce znaleźć swoje życie, straci je, a kto straci swe życie z mego powodu, ten je znajdzie” i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
24. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że Jezus nauczał, jak żyć a w tym m.in. o potrzebie pokory:, „Kto by między wami chciał się stać wielki, niech będzie sługą waszym „i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
25. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że Jezus nauczał, jak żyć a w tym m.in. wskazując idealizm „Życie, bowiem więcej znaczy niż pokarm, a ciało więcej niż odzienie” i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
26. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że Jezus przed Świętem Paschy wyruszył do Jerozolimy, gdzie pielgrzymi chcieli obwołać go królem, na co jednak nie pozwolił oraz podjął tam konfrontację w świątyni z głównymi frakcjami religijnymi Izraela, czyli faryzeuszami i saduceuszami, co zakończyło się tym, że przywódcy faryzeuszy postanowili pojmać go i zabić i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
27. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że faryzeusze postanowili pozbyć się, zabić Jezusa, bo stanowił zagrożenie poprzez to, że rozbudzał u Żydów nadzieje mesjańskie, co mogło spowodować wybuch powstania przeciw Rzymowi i ściągnąć krwawą zemstę rzymskich legionów, a także Jezus rościł sobie prawo do tytułu Mesjasza i Syna Bożego, co w oczach starszyzny było bluźnierstwem, a także z powodu tego, że Jezus jawnie zarzucał przywódcom Izraela brak pobożności i religijność na pokaz i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
28. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że na dzień przed swoim pojmaniem Jezus spożył z uczniami Ostatnią Wieczerzę, po której po raz kolejny przepowiedział swój los oraz pożegnał się z Apostołami, a w trakcie, której ustanowił sakrament Eucharystii i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
29. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że tej nocy, po ostatniej wieczerzy Jezus został zdradzony przez jednego z uczniów, Judasza, został też pojmany i postawiony przed religijnym sądem żydowskim, Senhedrynem, gdzie ostatecznie uznano go bluźniercą, za nazywanie siebie synem Bożym, po czym został wydany w ręce rzymskiego namiestnika Poncjusza Piłata, oskarżony przez arcykapłanów o podburzanie narodu, namawianie do niepłacenia podatków cesarzowi oraz za podawanie się za żydowskiego króla i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
30. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że Piłat nie znalazł dowodów przeciw Jezusowi i odesłał go do tetrarchy galilejskiego Heroda Antypasa, aby ten osądził poddanego, zaś Herod z powrotem odesłał Jezusa Piłatowi i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
31. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że Piłat nie chciał karać Jezusa, bo nic nie mógł mu dowieść, ale kazał do ubiczować, i sponiewieranego więźnia wypuścić na wolność i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
32. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że Piłat pod presją tłumu skazał Jezusa na śmierć przez ukrzyżowanie, co było przewidziane dla Żydów, bo wobec obywateli rzymskich karę śmierci wykonywano przez ścięcie mieczem i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
33. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że elementem wyroku na Jezusa było niesienie poziomego elementu krzyża z aresztu do miejsca kaźni przez samego skazanego, co stosowano wobec każdego tak skazanego i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
34. Naszego/cudzego bycia świadomymi, wierzenia, oglądania, że śmierć na krzyżu następowała najczęściej na skutek uduszenia, a skazaniec wisiał na krzyżu aż do śmierci i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
35. Naszego/cudzego wierzenia w to, przeżywania, współczucia, współodczuwania, rozpaczania, w związku z pojmaniem, sądem oraz ukaraniem i konaniem Jezusa Chrystusa na krzyżu oraz roztrząsania tego, omawiania, opisywania, promowania, we wszelkich wariantach a także utożsamiania się, odprawiania całej drogi krzyżowej, wzorowania się na męce Jezusa i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
36. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, że podczas niesienia krzyża na miejsce kaźni, do pomocy w tym niesieniu przymuszono Szymona Cyrenejczyka, a także, w trakcie drogi Jezus rozmawiał z kobietami płaczącymi nad jego losem i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
37. Naszego/cudzego wierzenia w to, promowania tego, że m.in. opisy męki Jezusa Chrystusa obejmują modlitwę w ogrodzie oliwnym, zdradę Judasza, sąd i biczowanie, założenie korony cierniowej, wyszydzenie, odarcie z szat i przybicie do krzyża, także rzucanie losów przez żołnierzy o jego szaty, rozmowy Jezusa z dwoma pospolitymi przestępcami, którzy byli ukrzyżowani obok Jezusa oraz rozmowy z Marią i Janem, moment śmierci i poprzedzającą go agonię oraz zdjęcie z krzyża i złożenie w grobie należącym do Józefa z Arymatei i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
38. Naszego/cudzego wierzenia, że Jezus Chrystus umarł na krzyżu, jednak trzeciego dnia po złożeniu jego zwłok w kamiennym grobie zmartwychwstał, a następnie przez 40 dni spotykał się ze swoimi uczniami udowadniając, że żyje i tłumacząc sens swojej męki i zmartwychwstania i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
39. Naszego/cudzego traktowania śmierci i zmartwychwstania Jezusa, jako najważniejszych w chrześcijaństwie, stanowiących podstawę liturgii większości kościołów chrześcijańskich oraz jako zapowiedź przyszłych losów ludzkości ukazywanych z perspektywy eschatologicznej i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
40. Naszego/cudzego bycia twórcami, promotorami, niszczycielami rozmaitych obrazów, posągów, rzeźb, figur wszelkiego rodzaju podobizn Jezusa Chrystusa z rozmaitych okresów jego życia, posiadania takich, kupowania, sprzedawania, a w tym także m.in. ukrzyżowanego, na krzyżu i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
41. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, propagowania, nauczania, kodowania innym, samym sobie, że Jezus Chrystus jest wcielonym Synem Bożym, drugą osobą Trójcy Świętej oraz, że przez zesłanie swego syna Jezusa Bóg wypełnił obietnicę daną Abrahamowi i całemu narodowi wybranemu i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
42. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, propagowania, nauczania, kodowania innym, samym sobie, że dzięki zmartwychwstaniu Jezusa, ludzie doznali zbawienia i mogą pojednać się z Bogiem oraz uzyskać życie wieczne w niebie i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
43. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, propagowania, nauczania, kodowania innym, samym sobie, że przekazywanie wiary chrześcijańskiej jest przede wszystkim „głoszeniem Jezusa Chrystusa, by prowadzić do wiary w Niego, oraz że od początku pierwsi uczniowie zapałali pragnieniem głoszenia Chrystusa i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
44. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, propagowania, nauczania, kodowania innym, samym sobie, że zgodnie z nauczaniem chrześcijan, Jezus został poczęty z Ducha Świętego, oraz że w Jezusie zachodziła unia hipostatyczna, tzn. był jedną osobą, ale o dwóch niewymieszanych naturach: ludzkiej i boskiej i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
45. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, propagowania, nauczania, a w tym, wg Islamu, że Jezus (Isa) był prorokiem i zapowiedzianym wcześniej Mesjaszem, lecz nie synem Bożym oraz, że był stworzony w łonie Marii przez Allaha bez udziału mężczyzny i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
46. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, propagowania, nauczania, kodowania innym, samym sobie, że islam mówiąc o życiu Jezusa powtarza niektóre fakty z ewangelii również apokryficznych, odrzuca jednak jego boskość, lecz obdarza go szacunkiem i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
47. Naszego/cudzego wierzenia, promowania, propagowania, nauczania, kodowania innym, samym sobie, a w tym, jako wyznawcy judaizmu, że Jezus był odstępca lub postacią fikcyjną oraz jako tacy bycia do Jezusa wrogo nastawionymi i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków
48. Naszego/cudzego wierzenia i odpowiednio wątpienia w istnienie Jezusa, jako człowieka, mesjasza, syna Bożego i nie tylko oraz naszego/cudzego doświadczania tego skutków

Opublikowano: 20/04/2017
Autor: s_majda

Komentarze