Spisała Joanna Jezierska
Kwestie techniczne dotyczące idei oraz budowania zdań przy pracy z intencjami.
Art ,,800 intencji do oczyszczenia” Link
,,Budowanie obszernych Intencji i modlitw. Rozmowa Skype o technice ” Link
,,Schemat 1 zdaniowy do intencji. ” Link
Słowo (–nie) dodane przy pracy z intencjami do jakiegoś słowa oznacza, że warto je wymienić jako przeciwieństwo lub a nawet samodzielnie już w trakcie znaleźć i wypowiedzieć dowolne synonimy jakie się nasuwają na myśl razem z ich przeciwieństwami.
np. — bycia biedakami, chorymi dobrze jest powiedzieć również z jego przeciwieństwem
–bycia biedakami, chorymi, –nie byciabiedakami, chorymi
Pozwala to od razu maksymalnie szeroko ruszyć dany wzorzec w odmiennych aspektach, również w jego przeciwieństwie. Warto też wiedzieć- że Dusze często myślą, twierdzą, że one nie mają takich przeciwnych wzorców np. że nie są bałwochwalcami jak w danym przypadku (danym słowie).
Inny przykład:
Dusza kobiety zaprzecza byciu kiedyś złą matką. Więc dodanie tu słowa przeczenia – nie bycia złą matką pozwolić jej może na zrozumienie stanu w jakim się znajduje.
Bycie złą matką, –nie bycia złą matką–
„-Ależ skąd nigdy w życiu! To przecież są nie moje wzorce. To co ja robię jest moją prywatną sprawą”.[-Nader często mówi lub myśli o sobie dusza.]
1. Naszego a przez nas i cudzego popełniania/nie seppuku m.in. w Japonii zwanym również harakiri, toffuku, kappuku, tsuifuku, tachibara oraz jisatsu czy jigai, a polegającym na rytualnym samobójstwie m.in. poprzez cięcie brzucha, które było przywilejem kasty samurajskiej i wynikało m. in z kodeksu Bushido.
2. Naszego a przez nas i cudzego wykonania/nie m.in. seppuku jako honorowego samobójstwa w przypadku uszczerbku poniesionego na honorze przy popełnieniu przez samuraja czynu haniebnego.
3. Naszego a przez nas i cudzego popełnienia/nie seppuku m.in. jako rodzaju zasądzonej kary śmierci jako swoistego przyzwolenia na wyrównanie/nie przez samuraja, w sposób honorowy, wyrządzonych/nie krzywd – bez konieczności poniesienia sankcji karnych.
4. Naszego a przez nas i cudzego popełnienia/nie tsuifuku, by uniknąć niewoli po śmierci swego pana, po dokonaniu zemsty na zabójcy swego zwierzchnika, ponieważ samuraj przysięgał swemu przełożonemu służbę aż do śmierci i wielu m. in sądziło, iż nie wypada przeżyć swego pana.
5. Naszego a przez nas i cudzego posiadania/nie przywileju jedynie jako samurajowie popełnienia seppuku, szczycąc się swobodą w dysponowaniu własnym życiem , pogardą dla śmierci, siłą ducha. Seppuku nie oznaczało jedynie mechanicznego „ otwarcia brzucha”, lecz także odsłonięcie swych szczerych, prawdziwych uczuć.
6. Naszego a przez nas i cudzego wierzenia/nie, że to brzuch ( hara) jest siedliskiem duszy, uczuć, emocji, energii życiowej a Seppuku w sensie etycznym oznacza także ostateczne usprawiedliwienie się wobec ludzi, ziemi, nieba.
7. Naszego a przez nas i cudzego popełniania/nie seppuku na wiele sposobów ( różne rodzaje cięć), lecz zawsze tak, by otaczający samuraja ludzie widzieli jego wnętrzności – a tym samym widzieli czystość intencji, zamierzeń i myśli.
8. Naszego a przez nas i cudzego przeprowadzenia/nie seppuku głównie w pozycji siedzącej, z ubraniem pod kolanami tak ułożonymi, by ciało po śmierci nie upadło na wznak – co było sytuacja hańbiącą.
9. Naszego a przez nas i cudzego wykonania/nie niekiedy ceremoniału seppuku w pozycji stojącej, przyjmując wtedy nazwę tachibara.
10. Naszego a przez nas i cudzego popełnienia/nie w rytuale honorowego seppuku, po wcześniejszym napisaniu/nie pożegnalnego wiersza, którego nie zawsze się pisało w wypadku zasądzonej kary.
11. Naszego a przez nas i cudzego uczestniczenia/nie w bardzo skomplikowanej ceremonii, której towarzyszył szereg zasad, aby honor uczestników (delikwenta i sekundantów), nie został splamiony.
12. Naszego a przez nas i cudzego odbycia/nie seppuku w określonym/nie m.in. czasie, miejscu ceremonii, oraz w sprecyzowanym/nie towarzystwie skazanego w jego ostatnich chwilach.
13. Naszego, a przez nas i cudzego popełnienia/nie seppuku w miejscu w zależności od rangi skazanego. Ceremonia mogła odbywać się na zamku (wyżsi poddani shoguna), w ogrodzie (słudzy), w więzieniu (skazańcy), lub nawet w domu. Inaczej wyglądało miejsce, gdy seppuku było wykonane w pomieszczeniu zamkniętym, a inaczej na otwartej przestrzeni. Pora dnia miała również wpływ na scenerię.
14. Naszego a przez nas i cudzego dokonania/nie harakiri np. w nocy w towarzystwie czterech świeczników ustawionych w rogach.
15. Naszego a przez nas cudzego bycia/nie otoczonym w czasie seppuku głównie kolorem białym, uznawanym w Japonii za barwę żałobną.
16. Naszego a przez nas i cudzego bycia/nie bycia otoczonym m.in. niejednolitą ilością sekundantów, którzy brali/nie udział w wydarzeniu. Czasem delikwentowi towarzyszył tylko jeden lub dwóch kaishaku(sekundant), czasem jednak więcej. Ich liczbę określały odpowiednie zasady. Kaishaku bywało nawet sześciu, gdy skazańcem był obcy, czyli człowiek spoza klanu. Jeśli był członkiem, wtedy wystarczało dwóch lub trzech.
17. Naszego a przez nas i cudzego posiadania/nie m.in trzech kaishaku, którzy pełnili/nie następujące funkcje: Sekundant główny – jego zadaniem było ściąć głowę skazanemu w odpowiednim momencie. Sekundant pomocniczy przynosił tackę, na której leżał nóż. Sekundant młodszy zanosił głowę do identyfikacji świadkowi.
18. Naszego a przez nas i cudzego używania/nie do seppuku specjalnego sztyletu ( kusungobu) o dł.ok.25 cm., lub miecza krótkiego ( wakizashi).
19. Naszego a przez nas i cudzego uczenia i oswajania się z techniką seppuku jako samuraj od dzieciństwa, była ona nieodłączna częścią etyki samurajskiej, wynikającej z kodeksu Bushido.
20. Naszego a przez nas i cudzego wykazania/nie się szczytnym hartem podczas seppuku poprzez po jego wykonaniu, podpisaniu testamentu własną krwią. Jeżeli samuraj popełnił seppuku z wyroku sądu – chowany był z przysługującymi jego pozycji honorami, jeżeli nie – cały jego majątek po śmierci ulegał konfiskacie.
21. Naszego a przez nas i cudzego w myśl kodeksu Bushido rytualnego samobójstwa kobiet z warstwy samurajskiej, poprzez przecięcie tętnicy szyjnej lub wbicie sztyletu w serce.
22. Naszego a przez nas i cudzego używania jako kobieta z rodziny samuraja do jisatsu sztyletu kaiken, który był/nie prezentem ślubnym od męża.
23. Naszego a przez nas i cudzego otrzymania jako kobieta samuraja miecza krótkiego wakizashi podczas ceremoniału pełnoletności..
24. Naszego a przez nas i cudzego jako kobieta z rodziny samuraja było/nie hańbą nie umieć popełnić samobójstwa, gdy zaszła tego konieczność.
25. Naszego a przez nas i cudzego uczenia/nie się jako kobieta z rodziny samuraja techniki oraz umiejętności wiązania sobie kolan tak, by po śmierci ciało zachowało przyzwoitą pozycję.
26. Naszego a przez nas i cudzego pozostawienia/nie po zakończeniu ceremoniału seppuku miejsca tego nieoczyszczonego, by na zawsze pozostało w pamięci.
Boże Dawco Życia oddaję Tobie wszystkie miecze, które służyły mi kiedykolwiek do popełnienia seppuku: sztyletu kusungobu, miecza krótkiego wakizashi, sztyletu kaiken.
Zwolnij mnie Boże ze składanych przysiąg w myśl kodeksu Bushido, rozkoduj je i skasuj oraz zwolnij wszystkich świadków oraz sekundantów (kaishaku), którzy uczestniczyli w tym rytuale.
Opublikowano: 06/11/2017
Autor: s_majda
Komentarze