Zakonnica – intencje do przemodlenia

Spisała Agata Pająk

Kwestie techniczne dotyczące idei oraz budowania zdań przy pracy z intencjami.
Art ,,800 intencji do oczyszczenia” Link
,,Budowanie obszernych Intencji i modlitw. Rozmowa Skype o technice ” Link
,,Schemat 1 zdaniowy do intencji. ” Link
Słowo (–nie) dodane przy pracy z intencjami do jakiegoś słowa oznacza, że warto je wymienić jako przeciwieństwo lub a nawet samodzielnie już w trakcie znaleźć i wypowiedzieć dowolne synonimy jakie się nasuwają na myśl razem z ich przeciwieństwami.
np. — bycia biedakami, chorymi dobrze jest powiedzieć również z jego przeciwieństwem
–bycia biedakami, chorymi, –nie byciabiedakami, chorymi
Pozwala to od razu maksymalnie szeroko ruszyć dany wzorzec w odmiennych aspektach, również w jego przeciwieństwie. Warto też wiedzieć- że Dusze często myślą, twierdzą, że one nie mają takich przeciwnych wzorców np. że nie są bałwochwalcami jak w danym przypadku (danym słowie).
Inny przykład:
Dusza kobiety zaprzecza byciu kiedyś złą matką. Więc dodanie tu słowa przeczenia – nie bycia złą matką pozwolić jej może na zrozumienie stanu w jakim się znajduje.
Bycie złą matką, –nie bycia złą matką–
„-Ależ skąd nigdy w życiu! To przecież są nie moje wzorce. To co ja robię jest moją prywatną sprawą”.[-Nader często mówi lub myśli o sobie dusza.]
1. Naszego/cudzego bycia wszelkiego rodzaju zakonnicami, diakonisami i nie tylko, a w tym kobietami, które poprzez śluby lub inne święte więzy, a w tym zatwierdzone i uznane przez Kościół, w sposób szczególny poświęcają się Bogu, Jezusowi, innym, a także pomagają w zbawczej misji Kościoła i chociaż nie odnoszą się do hierarchicznej struktury Kościoła, to należą do jego życia i świętości
2. Naszego/cudzego bycia zakonnicami, jakie opierają swoje życie we wspólnotach na rozmaitych konstytucjach i dyrektoriach generalnych, stanowiących o sposobach naszego/cudzego życia i działania, a także o celach
3. Naszego/cudzego bycia zakonnicami w rozmaitych zgromadzeniach zakonnych, które posiadają swoje charyzmaty, ale zadaniem każdego zgromadzenia jest prowadzenie życia w zjednoczeniu z Bogiem, Jezusem, innymi, szczególnie poprzez nauczanie i wychowywanie dzieci i młodzieży, opiekę i nie tylko
4. Naszego/cudzego bycia rozmaitego rodzaju zakonnicami, a w tym m.in. także matkami przełożonymi zakonów i nie tylko
5. Naszego/cudzego składania rozmaitych ślubów zakonnych, ślubów czystości, ślubów życia w celibacie, jakie czynią z nas/innych m.in. małżonkę i oblubienicę Barankową, czyli duchową żonę Chrystusa, zakładania na okoliczność takich ślubów czystości obrączek, posiadania ich, noszenia i nie tylko
6. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one i noszenia, zakładania, posiadania wszelkiego rodzaju habitów, strojów zakonnych, jakie m.in. określają naszą/cudzą przynależność do zgromadzenia zakonnego, a w tym brązowych, czarnych, szarych, niebieskich, granatowych, różowych, białych lub też z białymi dodatkami i nie tylko, a który to habit składa się z sukni, płaszcza, szkaplerza oraz pasa lub sznura, i zakładanego na głowę welonu lub jego odpowiednika
7. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one a w tym Franciszkankami Służebnicami Krzyża żyjącymi wg reguły Św. Franciszka z Asyżu, należącymi do zgromadzenia, w którym Charyzmatem jest oddawanie chwały Trójcy Przenajświętszej poprzez apostolstwo wśród niewidomych a także widzących, lecz dalekich od Boga, czyli niewidomych na duszy oraz wynagradzanie Bogu za duchową ślepotę świata
8. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, jakie podjęły i pełnią misję oddawania chwały Trójcy Przenajświętszej poprzez apostolstwo wśród niewidomych a także widzących, lecz dalekich od Boga, Jezusa, innych, czyli niewidomych na duszy oraz wynagradzanie Bogu, Jezusowi, innym za duchową ślepotę świata a także naszego/cudzego decydowania o tym, kto jest ślepy a kto nie jest
9. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, a w tym m.in. Franciszkankami i nie tylko, jakie starają się żyć kontemplacją Boga i tajemnic Chrystusowych, zwłaszcza tajemnicy Krzyża, ponieważ wg nas/innych krzyż i cierpienie jest najpewniejszą drogą prowadzącą do Boga, Jezusa, innych, oraz kierowania się hasłem „Pokój i radość w Krzyżu”
10. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, i jak one i jako one przebywania u stóp Krzyża i przyjmowania w cichości i pokorze codzienne trudności, ofiarując je Panu, Bogu, Jezusowi, innym każdego dnia lub odpowiednio biorąc je na siebie
11. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, jakie każdego dnia szukają Boga, Jezusa, innych trwając w modlitwie, uczestnicząc w liturgii Kościoła oraz podejmując trud codziennych obowiązków służby bliźnim
12. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, i jako one i jak one we wszystkich swoich wysiłkach zdawania się, powierzania się Opatrzności Bożej, Jezusowi, innym, przy równoczesnym podejmowaniu wszelkiego trudu
13. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, jakie podziwiają także Matkę Najświętszą, która włączyła się w dzieło odkupienia i towarzyszyła Chrystusowi na Kalwarii
14. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, i jako one i jak one starania się pomagać niewidomym fizycznie i duchowo nieść ich krzyż a także wychodzenia naprzeciw ludziom, duszom, istotom dalekim od Boga, Jezusa, innych, wskutek niewiary lub grzechu, załamanym ciosami życiowymi, wątpiącym, nierozumiejącym sensu cierpienia
15. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, dla których głównym zadaniem jest służba niewidomym, ślepym, także duchowo ślepym, niewidomym
16. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, i tak jak one utracenia wzroku, zdolności widzenia i przyjęcia tego ciosu, jako zadania i powołania życiowego, jako misji otrzymanej wprost od Boga, Jezusa, innych, a jakiej celem jest opieka nad osobami niewidomymi, ślepymi fizycznie i duchowo
17. Naszego/cudzego bycia zakonnicami, a w tym Franciszkankami Służebnicami Krzyża oraz takimi jak one, i jako one i tak jak one pragnienia, aby przygotować niewidomych, ślepych do pełnowartościowego życia wśród widzących, ale także przede wszystkim przywrócić im wiarę w sens życia poprzez wzmocnienie wiary w Boga, Jezusa, innych i naszego/cudzego realizowania tych pragnień i misji bez względu na wszelkie koszty z ich powodu ponoszone
18. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, a w tym Karmelitankami w rozmaitych klasztorach, których regułą jest skrajne ubóstwo i powrót do surowych zasad życia, łącznie z chodzeniem boso, a także naszego/cudzego życia w zakonach klauzurowych, czyli życia w izolacji od świata zewnętrznego, bez kontaktu ze światem, innymi i oddawanie się życiu w modlitwie
19. Naszego/cudzego bycia zakonnicami oraz takimi jak one, jakich celem i misją jest nauczanie, a w tym dzieci, a także opieka nad chorymi, m.in. w szpitalach, hospicjach, opieka nad niepełnosprawnymi, a w tym dziećmi, prowadzenie ochronek, schronisk, sierocińców i nie tylko
20. Naszego/cudzego posiadania rozmaitych misji, zobowiązań pomagania innym a w tym m.in, jako wszelkiego rodzaju zakonnice, zakonnicy, mnisi, osoby świeckie i nie tylko i m.in. odczuwania współczucia i przymusu udzielania wsparcia i pomocy dla wszystkich, jacy wg nas/innych są pokrzywdzeni przez los, cierpią w przekonaniu, że owa misja jest nam/innym zlecona przez Boga, przez Jezusa, innych bogów, bóstwa, boginie, NMP, inne MB i nie tylko

Opublikowano: 09/03/2017
Autor: s_majda

Komentarze