Bhakti-sutry adaptowane na intencje.
Zestaw w technice pracy z Intencjami opracował Piotr Kowalski. W art. mamy oryginalne brzmienie tekstu a poniżej zamieszczona jest intencja.
Bhakti-sutry
Rozdział 1
O naturze bhakti
LIDBT – ludzie, istoty, dusze, byty, twory
1. Teraz oto objaśni się doktrynę bhakti.
– naszego z wszystkich przyczyn, na rozmaite sposoby promowania(-nie), głoszenia(-nie), wierzenia(-nie) w słuszność, wymyślania(-nie), zwalczania(-nie), objaśniania(-nie), przekazywania(-nie), wszelkich doktryn m.in. doktryny bhakti i innych hinduskich, buddyjskich doktryn m.in. z powodu chęci(-nie) naszego i cudzego rozwoju duchowego oraz chęci(-nie), potrzeb i odpowiednio bez potrzeby naszego i cudzego oświecenia, zbawienia oraz naszego i cudzego doświadczania(-nie) tego skutków
2. Naturą bhakti jest najwyższa miłość do Boga.
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) w słuszność, zwalczania(-nie) poglądu, że naturą bhakti jest(-nie) najwyższa miłość do m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko
– naszego m.in. wyrażania(-nie) miłości, uwielbienia(-nie), modlenia(-nie) się do m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy poprzez praktykowanie(-nie) m.in. bhakti oraz wszelkich innych form oddawania(-nie) m.in. czci, kultu wywodzących(-nie) się z kultur hinduizmu, buddyzmu, wraz z wszelkimi ich konsekwencjami
3. Bhakti ma także naturę nieśmiertelności.
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) w słuszność, zwalczania(-nie) poglądu, że bhakti posiada(-nie) naturę nieśmiertelności, nieprzemijalności, wieczności i nie tylko
– naszego dążenia(-nie) oraz nakłaniania(-nie) innych do m.in. poszukiwania, zdobywania, osiągania m.in. nieśmiertelności, nieprzemijalności, wieczności, doskonałości, zbawienia, oświecenia, poprzez praktykowanie(-nie) bhakti oraz wszelkich innych form oddawania m.in. czci, kultu wywodzących(-nie) się z kultur hinduizmu, buddyzmu, wraz z wszelkimi konsekwencjami tych działań
4. Osiągnąwszy najwyższe bhakti człowiek staje się doskonały, staje się nieśmiertelny, staje się szczęśliwy.
– naszego dążenia(-nie) oraz nakłaniania(-nie) innych, do osiągania najwyższego oraz każdego innego poziomu bhakti, po to aby stać się m.in. doskonałym, nieśmiertelnym, szczęśliwym, oświeconym, zbawionym, wiecznym, doskonałym, jednością z m.in. Bogiem oraz z Wisznu, Sziwą, Brahmą, Kriszną i innymi rozmaitymi bóstwami, boginiami, asurami, boskimi matkami, prorokami, guru, mesjaszami oraz z wszelkich różnych przyczyn
5. Zdobywszy bhakti niczego nie pragnie, niczym się nie smuci, niczego nie odrzuca, niczym się nie ekscytuje, niczym się nie zajmuje.
– naszego dążenia(-nie) oraz nakłaniania(-nie) innych do osiągnięcia najwyższego oraz każdego innego poziomu bhakti po to aby m.in. niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczego nie odrzucać, niczym się nie ekscytować, niczym się nie zajmować oraz generalnie pozbyć się wszelkich przywiązań do świata materialnego i bycia od niego niezależnym, oraz z wszelkich różnych przyczyn
6. Poznawszy bhakti staje się upojony, staje się spokojny, staje się uszczęśliwiony w atmanie.
– naszego dążenia(-nie) oraz nakłaniania(-nie) innych do stania się m.in. spokojnym, upojonym, uszczęśliwionym w m.in. atmanie, Duszy, jaźni poprzez m.in. poznanie(-nie), uprawianie(-nie), praktykowanie(-nie) bhakti oraz wszelkich innych form oddawania m.in. czci, kultu wywodzących(-nie) się z kultur hinduizmu, buddyzmu i nie tylko
7. Bhakti nie rodzi pragnienia, gdyż ma naturę wyrzeczenia.
CZĘŚCIOWO UJĘTE W PUNKCIE 8
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) w słuszność, zwalczania(-nie) poglądu, że bhakti rodzi(-nie) pragnienia, gdyż ma naturę wyrzeczenia się m.in. pragnień, dążeń, marzeń, planów, przyzwyczajeń, wszelkich fizycznych i materialnych dóbr, przywiązania do świata oraz wszystkiego co ludzkie(-nie), materialne(-nie) i przyziemne(-nie)
8. A wyrzeczenie jest porzuceniem świata i religijnych rytuałów.
– naszego praktykowania(-nie) bhakti, modlenia(-nie) się, medytowania(-nie), kontemplowania(-nie), oddawania(-nie) czci m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom po to, aby wyrzec(-nie) się m.in. przywiązania do religijnych rytuałów, pragnień, dążeń, marzeń, planów, wszelkich fizycznych i materialnych dóbr, przywiązania do świata oraz wszystkiego co ludzkie(-nie), materialne(-nie) i przyziemne(-nie)
9. Naturą wyrzeczenia (nirodha) jest stan oddania całym sercem, z umysłem całkowicie skupionym na Bogu i niewzruszoność wobec przeciwności.
– naszego m.in. wyrzekania(-nie) się, porzucania(-nie) wszelkich m.in. pragnień, dążeń, marzeń, planów, wszelkich fizycznych i materialnych dóbr, przywiązania do świata oraz wszystkiego co ludzkie(-nie), materialne(-nie) i przyziemne(-nie), po to aby osiągnąć(-nie) stan oddania(-nie) się Bogu całym sercem, z umysłem skupionym na Bogu, posiąść niewzruszoność wobec przeciwności, doświadczyć m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności, jedności z m.in. Bogiem oraz z Wisznu, Sziwą, Brahmą, Kriszną i innymi rozmaitymi bóstwami, boginiami, asurami, boskimi matkami, prorokami, guru, mesjaszami
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) w słuszność, zwalczania(-nie) poglądu, że naturą wyrzeczenia, a tym samym naturą bhakti jest m.in. stan oddania całym sercem, z umysłem całkowicie skupionym na Bogu oraz niewzruszoność wobec przeciwności.
– naszego poszukiwania(-nie), wywoływania(-nie), osiągania(-nie) stanu m.in. oddania się Bogu całym sercem, z umysłem całkowicie skupionym na Bogu, stanu niewzruszoności wobec przeciwności poprzez m.in. uprawianie(-nie), praktykowanie(-nie), poznawanie(-nie) bhakti oraz wszelkich innych form oddawania m.in. czci, kultu wywodzących(-nie) się z kultur hinduizmu, buddyzmu i nie tylko
10. Stan oddania całym sercem i umysłem to opieranie się jedynie na Bogu i porzucenie wszelkich innych środków oparcia.
– naszego porzucania(-nie) wszelkich środków oparcia za wyjątkiem Boga, po to aby osiągnąć(-nie) stan m.in. oddania Bogu całym sercem, umysłem, Duszą i całą istotą, zbawienia, oświecenia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności, nieprzemijalności, jedności z m.in. Bogiem oraz z Wisznu, Sziwą, Brahmą, Kriszną i innymi rozmaitymi bóstwami, boginiami, asurami, boskimi matkami, prorokami, guru, mesjaszami oraz z wszelkich różnych przyczyn
11. Spośród zajęć świeckich i przepisanych przez religię spełnianie tylko sprzyjających oddaniu – to niewzruszoność wobec przeciwności.
-naszej postawy niewzruszoności wobec przeciwności, objawiającej się jako uczestniczenie(-nie) w świeckich i religijnych zajęciach które sprzyjają(-nie) naszemu i innych m.in. oświeceniu, zbawieniu, znalezieniu szczęścia i spełnienia, nieśmiertelności oddaniu(-nie) się m.in. Bogu bądź Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom– naszego poszukiwania(-nie), osiągania(-nie) postawy niewzruszoności wobec przeciwności, poprzez m.in. praktykowanie(-nie) bhakti, modlenie(-nie) się, medytowanie, kontemplacje, uczestniczenie(-nie) w świeckich i religijnych zajęciach sprzyjających(-nie) m.in. oddaniu(-nie) się Bogu całym sercem, umysłem, Duszą, całą istotą
12. Niechaj człowiek po ugruntowaniu się w stanie duchowym przestrzega nauk śastr.
– naszego z wszystkich przyczyn, na rozmaite sposoby promowania(-nie), głoszenia(-nie), wierzenia(-nie) w słuszność, wymyślania(-nie), zwalczania(-nie), objaśniania(-nie), przekazywania(-nie) nauk Śastr oraz wszelkich innych hinduskich i buddyjskich, religijnych i filozoficznych nauk, przekazów, tradycji jako m.in. człowiek, istota, byt, twór m.in. oświecony(-nie), zbawiony(-nie), omylny(-nie), namaszczony(-nie) przez Boga, ugruntowany(-nie) w różnych stanach duchowych, z powodu m.in. chęci(-nie) naszego i cudzego rozwoju duchowego oraz chęci(-nie), potrzeb i odpowiednio bez potrzeby naszego i cudzego oświecenia, zbawienia
13. W przeciwnym razie jest ryzyko upadku.
– naszego duchowego i fizycznego m.in. upadania(-nie), staczania(-nie) się, uwsteczniania(-nie) się w wyniku m.in. przestrzegania(-nie), promowania(-nie), głoszenia(-nie), wymyślania(-nie), zwalczania(-nie), objaśniania(-nie), przekazywania(-nie) m.in. nauk Śastr, wszelkich hinduskich i buddyjskich przykazań, nakazów i zakazów, boskich praw czy też w wyniku narażenia(-nie) się m.in. Bogu bądź Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom
14. Zwykła działalność świecka powinna być kontynuowana tylko w stopniu ograniczonym, lecz czynności takie jak jedzenie itp. – dopóki ma się ciało.
CZĘŚCIOWO UJĘTE W INTENCJACH Z PUNKTU 11
– naszego zaangażowania(-nie) we wszelkie m.in. przyziemne, materialne, świeckie, cielesne czynności mające(-nie) na celu m.in. zaspokojenie wszelkich powinności, i pragnień związanych z ciałem, takich jak m.in. jedzenie, uzupełnianie płynów, spanie, wydalanie, dbanie o higienę oraz wszelkie działania mające na celu utrzymanie ciała w należytej kondycji i zdrowiu
15. Bhakti definiuje się rozmaicie z powodu różnicy poglądów.
– naszego z wszystkich przyczyn, na rozmaite sposoby promowania(-nie), głoszenia(-nie), wierzenia(-nie) w słuszność, wymyślania(-nie), zwalczania(-nie), objaśniania(-nie), przekazywania(-nie), wszelkich definicji bhakti z którymi się zgadzamy(-nie) z powodu m.in. różnic poglądów, uprzedzeń, sprzecznych przekonań, chęci(-nie) naszego i cudzego rozwoju duchowego oraz chęci(-nie), potrzeb i odpowiednio bez potrzeby naszego i cudzego oświecenia, zbawienia oraz naszego i cudzego doświadczania(-nie) tego skutków
16. Syn Paraśary (Wjasa) definiuje bhakti jako angażowanie się w praktyki wielbienia, takie jak pudźa itp., z myślami nieprzerwanie skierowanymi ku Bogu, z głęboką miłością i mocnym przywiązaniem.
– naszego wraz z wszytkimi konsekwencjami m.in. uprawiania(-nie), praktykowania(-nie) bhakti jako formę angażowania się we wszelkiego rodzaju praktyki wielbienia, takie jak m.in. Pudźa oraz wszelkie inne formy wielbienia wywodzące się z kultur hinduizmu, buddyzmu i nie tylko, polegające na nieprzerwanym kierowaniu myśli ku Bogu, z głęboką miłością i mocnym przywiązaniem
17. Według Maharisziego Gargi bhakti to wielkie przywiązanie do słuchania opowieści o chwałach Boga.
– naszego m.in. uprawiania(-nie), praktykowania(-nie) bhakti poprzez m.in. słuchanie(-nie), opowiadanie(-nie), przekazywanie(-nie), powtarzanie(-nie), recytowanie(-nie) wszelkich opowieści, przypowieści, historii, mitów, przekazów, wierszy, prozy, poezji, poematów o m.in. wielkości, chwałach, dobroci, szczodrości, miłości, zwycięstwach, losach, bogactwach m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko
18. Prawdziwe bhakti, według Śandilji, to oddanie Bogu, które nie jest przeciwstawne błogości atmana (wewnętrznej jaźni).
– naszego całym sercem, umysłem, duszą, istotą oddania(-nie) się m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom które jest(-nie) przeciwstawne błogości m.in. atmana, naszej Duszy czy też jaźni
19. Lecz według Narady – bhakti to pełne ofiarowanie wszelkiej działalności Panu i najwyższy ból w przypadku zapomnienia.
– naszego m.in. uprawiania(-nie), praktykowania(-nie) bhakti poprzez m.in. pełne ofiarowanie wszelkiej naszej działalności m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom i jednoczesną akceptację(-nie) i przyjęcie(-nie) m.in. najwyższego i każdego innego bólu, kary, chorób, kalectwa, nieszczęść w przypadku m.in. zapomnienia(-nie), odwrócenia(-nie) się, wyrzeczenia się miłości, darów, pomocy, prowadzenia oraz wszelkich łask którymi m.in. Bóg oraz odpowiednio Wisznu, Sziwa, Brahma, Kriszna i inne rozmaite bóstwa, boginie, boskie matki, prorocy, guru, mesjasze nas obdarowują
20. Tak właśnie jest.
– naszego traktowania(-nie) doktryny bhakti oraz praktykowania bhakti jako m.in. jedynej(-nie) objawionej prawdy, jako jedynej(-nie) drogi do m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności, jedności z m.in. Bogiem oraz z Wisznu, Sziwą, Brahmą, Kriszną i innymi rozmaitymi bóstwami, boginiami, asurami, boskimi matkami, prorokami, guru, mesjaszami
21. Jak w przypadku pasterek z Brindawanu.
– naszego m.in. oddania(-nie) się, poświęcenia(-nie) się m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom, niczym m.in. pasterki z Brindawanu oraz różni hinduscy i buddyjscy święci, guru, nauczyciele duchowi oraz różni LIDBT stawianie za przykład oddania i poświęcenia
22. Nawet wtedy, w stanie totalnej miłości nie ma obawy o zapomnienie prawdziwej natury Pana.
– naszego zapominania(-nie), wyrzekania(-nie) się, poznawania(-nie), doświadczana(-nie) prawdziwej(-nie) natury m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru i mesjaszy będąc(-nie) jednocześnie w stanie m.in. totalnej miłości, oddania czy też poświęcenia
23. Miłość do Boga bez dźniany* podobna jest zmysłowej miłości kochanków.
*dźniana = poznanie
– naszego m.in. traktowania(-nie), odczuwania(-nie), miłości do m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru i mesjaszy bez dźniany* oraz odpowiednio z dźnianą, jako podobnej(-nie) do miłości m.in. kochanków, małżonków, partnerów, dziecka do rodzica, rodzica do dziecka oraz wszelkich form miłości pomiędzy LIDBT
24. W świeckiej miłości kochanków z pewnością nie ma szczęścia płynącego ze szczęścia drugiej osoby.
– naszego odczuwania(-nie), doświadczania(-nie), przeżywania(-nie) m.in. szczęścia, radości, zadowolenia wynikającego z m.in. szczęścia, radości, zadowolenia naszego m.in. kochanka, partnera, małżonka, dziecka, rodzica, przyjaciela, znajomego czy nawet zupełnie obcego nam człowieka, istoty, duszy, bytu, tworu
Rozdział 2
O doskonałości bhakti
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) w doskonałość i nieomylność m.in. doktryny bhakti oraz jej m.in twórców, głosicieli, inspiratorów, promotorów jako drogi do m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności, jedności z m.in. Bogiem oraz z Wisznu, Sziwą, Brahmą, Kriszną i innymi rozmaitymi bóstwami, boginiami, asurami, boskimi matkami, prorokami, guru, mesjaszami
25. Bhakti przewyższa ścieżki karmy, dźniany i jogi (kontroli umysłu).
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) w wyższość bhakti nad ścieżkami m.in. karmy, dźniany, jogi oraz wszelkimi innymi ścieżkami, filozofiami, nurtami, metodami rozwoju duchowego, medytacji i kontemplacji, jako drogi do m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności, jedności z m.in. Bogiem oraz z Wisznu, Sziwą, Brahmą, Kriszną i innymi rozmaitymi bóstwami, boginiami, asurami, boskimi matkami, prorokami, guru, mesjaszami26. Ponieważ natura bhakti jest taka sama, jak ich rezultat.
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) , że dowodem na wyższość bhakti nad ścieżkami m.in. karmy, dźniany, jogi oraz wszelkimi innymi ścieżkami, filozofiami, nurtami, metodami rozwoju duchowego, medytacji i kontemplacji jest fakt, że rezultat ich praktykowania jest taki sam jak natura bhakti
27. I ponieważ Bóg nie znosi egoizmu, a lubuje się w pokorze.
– naszego traktowania(-nie) faktu, że Bóg nie znosi egoizmu a lubuje się z pokorze za dowód na wyższość bhakti nad ścieżkami m.in. karmy, dźniany, jogi oraz wszelkimi innymi ścieżkami, filozofiami, nurtami, metodami rozwoju duchowego, medytacji i kontemplacji
– naszego bycia(-nie) pokornym(-nie), zamartwiającym(-nie) się, cichym(-nie), skromnym(-nie), bogobojnym(-nie), religijnym(-nie), pobożnym(-nie), wyrzekającym(-nie) się, zadumanym(-nie), spędzającym(-nie) godziny w modlitwie i medytacji, biednym(-nie) m.in. po to aby zaskarbić sobie przychylność m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy
– naszego narażania się m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom poprzez bycie(-nie) m.in. egoistycznym(-nie), samolubnym(-nie), zachłannym(-nie), zapatrzonym w siebie(-nie), narcystycznym(-nie)
28. Według niektórych mędrców środkiem do osiągnięcia bhakti jest tylko poznanie (dźniana).
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) w pogląd, że środkiem do osiągnięcia najwyższego oraz każdego innego poziomu bhakti jest(-nie) poznanie oraz oddanie się m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom
29. Według innych – bhakti i dźniana wzajemnie wspierają się.
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) w pogląd, że bhakti i dźniana wzajemnie się m.in. wspierają(-nie), uzupełniają(-nie) oraz mają(-nie) tę samą naturę
30. Jednak według syna Brahmy [Narady] – bhakti ma naturę skutku samego siebie [jest kompletne].
UJĘTO W INTENCJACH Z PUNKTU 31
31. Pokazuje to przykład króla, domu i obiadu.
[Sama wiedza o królu nie sprawi, że człowiek znajdzie się blisko króla. Samo przebywanie w domu nie zapewni serdecznej więzi z jego mieszkańcem. Samo jedzenie obiadu nie jest celem – jest nim doznanie błogości po zaspokojeniu głodu.]
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) że bhakti ma(-nie) naturę skutku samego siebie a więc jest(-nie) kompletne, oraz tego obrazowania(-nie), udowadniania(-nie), tłumaczenia(-nie) za pomocą m.in. historii o „królu, domu i obiedzie”, oraz wszelkimi innymi przykładami, metaforami, historiami, przypowieściami pochodzącymi z kultury i religii hinduskiej i buddyjskiej
32. Nie dzięki wiedzy, nie przez względy króla ani łagodzenie głodu.
ODNOSI SIĘ DO METAFORY ZAWARTEJ W HISTORII O „KRÓLU, DOMU I OBIEDZIE”
– naszego m.in. zjednoczenia, oddania(-nie) się i możności(-nie) zbliżenia się do m.in. Boga oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy poprzez m.in pragnienie zjednoczenia, posiadanie wiedzy o nich, poprzez względy samego Boga, chęć doznania błogości po zaspokojeniu pragnienia jego bliskości
33. Dlatego tylko najwyższej miłości do Boga powinni poszukiwać pragnący wyzwolenia.
– naszego poszukiwania najwyższej i każdej innej formy miłości do m.in. Boga oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy jako objaw naszego pragnienia bycia(-nie) m.in. wyzwolonym, oświeconym, zbawionym, doskonałym, nieśmiertelnym, szczęśliwym, wiecznym, spełnionym
Rozdział 3
O środkach do osiągnięcia bhakti
34. Środki do osiągnięcia najwyższej miłości do Boga opiewają starożytni Nauczyciele.
INTENCJA ZAWIERA RÓWNIEŻ TREŚCI Z PUNKTÓW: 35,36,37,38 KTÓRE ZAWIERAJĄ WYMIENIONE ‘SRODKI’ DO OSIĄGNIĘCIA NAJWYŻSZEJ MIŁOŚCI
– naszego opiewania(-nie), promowania(-nie), głoszenia(-nie), wierzenia(-nie) w pogląd, że do osiągnięcia najwyższej i każdej innej formy miłości do m.in. Boga oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy potrzebujemy(-nie) specjalnych środków za jakie są uważane przez starożytnych nauczycieli m.in. porzucenie materialnych przedmiotów i porzucenie przywiązania, delikatna i pełna miłości służba Panu, słuchanie i śpiewanie chwały Pana, łaska wielkich dusz i odrobina łaski Najwyższego.
35. Ale środkami do niej są – (1) porzucenie materialnych przedmiotów i (2) porzucenie przywiązania.
UJĘTE W PUNKCIE 5, 7
36. Przez (3) delikatną i pełną miłości nieustającą służbę Panu.
– naszej delikatnej, pełnej miłości, cierpliwości, pokory, wdzięczności, nieustającej i odpowiednio okresowej służby m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom wraz z wszystkimi jej konsekwencjami
37. Nawet pośród aktywności świata – (4) przez słuchanie i śpiewanie chwały Pana.
– naszego nawet pośród aktywności tego świata m.in. słuchania, śpiewania, tańczenia na wszelkiego sposoby wyrażania chwały na cześć m.in. Boga oraz odpowiednio Wisznu, Sziwiy, Brahmiy, Kriszny i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy
38. Lecz głównie przez (5) łaskę wielkich dusz lub (6) odrobinę łaski Najwyższego.
– naszego starania(-nie) się, zabiegania(-nie) o m.in. łaskę, towarzystwo, błogosławieństwo, wstawiennictwo, opiekę, prowadzenie, przychylność m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, wszelkich wielkich dusz, w tym dusz rozmaitych ziemskich, pozaziemskich i astralnych m.in. bogów, półbogów, asurów, boskich matek, mesjaszy, zbawicieli, guru, władców
39. A towarzystwo wielkich dusz jest bardzo trudne do osiągnięcia, niepojęte i niezawodne.
– naszego m.in. doceniania(-nie), przeceniania(-nie), polegania(-nie) na towarzystwie m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, wszelkich wielkich dusz, w tym dusz rozmaitych ziemskich, pozaziemskich i astralnych m.in. bogów, półbogów, asurów, boskich matek, mesjaszy, zbawicieli, guru, władców oraz uważania ich towarzystwa i ich pomocy za m.in. zawodną(-nie), niepojętą, zbędną(-nie), trudną oraz odpowiednio łatwą do osiągnięcia i utrzymania
40. Tym niemniej osiąga się je dzięki łasce samego Pana.
– naszego dzięki(-nie) łasce samego Boga bycia(-nie) obdarowanym m.in. towarzystwem, pomocą, prowadzeniem, przychylnością, błogosławieństwem, wstawiennictwem, wsparciem różnych m.in. wielkich dusz, w tym dusz rozmaitych ziemskich, pozaziemskich i astralnych m.in. bogów, półbogów, asurów, boskich matek, mesjaszy, zbawicieli, guru, władców w tym też Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny
41. Ponieważ nie ma różnicy pomiędzy Nim a Jego wielbicielami.
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) w pogląd, że jest różnica i odpowiednio nie ma różnicy pomiędzy samym Bogiem a jego m.in. wielbicielami, wyznawcami, wszelkimi wielkimi i nie tylko duszami, w tym duszami rozmaitych ziemskich, pozaziemskich i astralnych m.in. bogów, półbogów, asurów, boskich matek, mesjaszy, zbawicieli, guru, władców w tym też Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny
42. Tylko takie są środki, tylko takie są środki.
UJĘTE W PUNKCIE 34
43. Złe towarzystwo należy za wszelką cenę porzucić.
– naszego porzucania(-nie), wyzbywania(-nie) się, unikania(-nie) m.in. złego, szkodliwego(-nie), właściwego(-nie), odpowiedniego(-nie), toksycznego(-nie) m.in. towarzystwa, otoczenia w tym towarzystwa naszych m.in. członków rodzin, przyjaciół, kolegów, znajomych, współpracowników, przełożonych, podwładnych, oraz wszelkich LIDBT z naszego otoczenia
44. Ponieważ jest ono przyczyną żądzy, gniewu, zaślepienia, utraty pamięci, zaniku zdolności rozróżniania i ostatecznie całkowitego upadku.
– naszego unikania(-nie), wyzbywania(-nie) się , wypierania(-nie) się, obawiania(-nie) się m.in. zaślepienia, utraty pamięci, żądzy, gniewu, zaniku zdolności rozróżniania i ostatecznie całkowitego upadku duszy oraz całej istoty, poprzez porzucenie(-nie), wyzbycie(-nie) się, unikanie(-nie) m.in. złego, szkodliwego(-nie), właściwego(-nie), odpowiedniego(-nie), toksycznego(-nie) m.in. towarzystwa, otoczenia w tym towarzystwa naszych m.in. członków rodzin, przyjaciół, kolegów, znajomych, współpracowników, przełożonych, podwładnych, oraz wszelkich LIDBT z naszego otoczenia
45. Te [złe tendencje], z początku jak niewielkie zmarszczki na wodzie, z powodu złego towarzystwa osiągają rozmiary oceanu.
– naszego dostrzegania(-nie) oraz radzenia(-nie) sobie z wszelkimi m.in. złymi tendencjami w zachowaniu naszym i innych, przewinieniami, odstępstwami od woli bożej, które mogą przerodzić(-nie) się w m.in. żądze, gniew, zaślepienie, utratę pamięci, zanik zdolności rozróżniania, poważne wykroczenia wobec woli bożej czy ostatecznie w całkowity upadek duszy oraz całej istotyRozdział 4
Kto przekracza maję
46. Któż przekracza maję?, któż naprawdę przekracza maję? – Ten, (1) kto porzuca wszelkie przywiązanie do przedmiotów zmysłowych, (2) kto służy wielkim mistrzom, (3) kto uwalnia się od poczucia posiadania – poczucia „moje”.
*maja = iluzja
– naszego m.in. wyrzekania(-nie) się, porzucania(-nie) wszelkich m.in. pragnień, dążeń, marzeń, planów, wszelkich fizycznych i materialnych dóbr, przywiązania do świata oraz wszystkiego co ludzkie(-nie), materialne(-nie) i przyziemne(-nie), po to aby m.in. przekroczyć(-nie) maję, wyjść(-nie) z iluzji, uwolnić(-nie) się od dwoistości, niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczym się nie przejmować, aby doświadczyć(-nie) m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności oraz wszelkich pożądanych przez nas stanów duchowych i nie tylko
– naszego służenia m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie, rozmaitym wielkim mistrzom i innym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom, po to aby m.in. przekroczyć(-nie) maję, wyjść(-nie) z iluzji, uwolnić(-nie) się od dwoistości, niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczym się nie przejmować, doświadczyć m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności oraz generalnie pozbyć się wszelkich przywiązań do świata materialnego i bycia od niego zależnym
– naszego uwalniania się od poczucia m.in. posiadania, własności, przynależności, bycia właścicielem, posiadaczem wszelkich ziemskich dóbr, majątku i nie tylko, po to aby m.in. przekroczyć(-nie) maję, wyjść(-nie) z iluzji, uwolnić(-nie) się od dwoistości, niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczym się nie przejmować, doświadczyć m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności oraz generalnie pozbyć się wszelkich przywiązań do świata materialnego i bycia od niego zależnym
47. (4) Kto przebywa w miejscu odosobnionym, (5) kto wykorzenia więzy świata, (6) kto się uwalnia od trójki gun, (7) kto wyrzeka się zdobywania i zatrzymywania [w posiadaniu].
– naszego m.in. przebywania(-nie) w miejscu odosobnionym, izolowania(-nie) się, unikania(-nie) kontaktu z ludźmi, odcinania(-nie) się od rodziny, uciekania(-nie) w samotność, zamykania(-nie) się w klasztornych murach, zakonie, monastyrze, po to aby m.in. przekroczyć(-nie) maję, wyjść(-nie) z iluzji, uwolnić(-nie) się od dwoistości, niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczym się nie przejmować, doświadczyć m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności oraz generalnie pozbyć się wszelkich przywiązań do świata materialnego i bycia od niego zależnym
– naszego m.in. wykorzeniania więzów świata, wykorzeniania z nas wszelkich pragnień, dążeń, marzeń, planów po to aby m.in. przekroczyć(-nie) maję, wyjść(-nie) z iluzji, uwolnić(-nie) się od dwoistości, niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczym się nie przejmować, doświadczyć m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności oraz generalnie pozbyć się wszelkich przywiązań do świata materialnego i bycia od niego zależnym
– naszego wyrzekania(-nie) się m.in. zdobywania, zatrzymywania, odkładania na czarną godzinę, oszczędzania, gromadzenia majątku oraz wszelkich m.in. przedmiotów, dóbr, pieniędzy, kosztowności, po to aby m.in. przekroczyć(-nie) maję, wyjść(-nie) z iluzji, uwolnić(-nie) się od dwoistości, niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczym się nie przejmować, doświadczyć m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności oraz generalnie pozbyć się wszelkich przywiązań do świata materialnego i bycia od niego zależnym
48. (8) Kto rezygnuje z owoców czynów i (9) porzuca [interesowne] działanie, przez co (10) uwalnia się od dwoistości.
– naszej rezygnacji(-nie), zrzekania(-nie) się m.in. owoców pracy naszych rąk, owoców naszego wysiłku intelektualnego, przypisywanych nam zasług, tytułów, honorów po to aby m.in. przekroczyć(-nie) maję, wyjść(-nie) z iluzji, uwolnić(-nie) się od dwoistości, niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczym się nie przejmować, doświadczyć m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności oraz generalnie pozbyć się wszelkich przywiązań do świata materialnego i bycia od niego zależnym
– naszego porzucania(-nie) wszelkich interesownych(-nie) działań mających(-nie) na celu m.in. zdobycie i gromadzenie wszelkich m.in. przedmiotów, dóbr, pieniędzy, kapitału, kosztowności, tytułów, honorów, przywilejów po to aby m.in. przekroczyć(-nie) maję, wyjść(-nie) z iluzji, uwolnić(-nie) się od dwoistości, niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczym się nie przejmować, doświadczyć m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności oraz generalnie pozbyć się wszelkich przywiązań do świata materialnego i bycia od niego zależnym
49. (11) Kto Wedy nawet porzuca i (12) osiąga miłość do Boga niezmąconą i nieustającą.
– naszego porzucania(-nie) wszelkich m.in. świętych, religijnych, filozoficznych i nie tylko m.in. ksiąg, nauk, doktryn, przekazów wszelkich religii północy, południa, wschodu i zachodu w tym Wed, Biblii, Koranu, Tory po to aby m.in. przekroczyć(-nie) maję, wyjść(-nie) z iluzji, uwolnić(-nie) się od dwoistości, niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczym się nie przejmować, doświadczyć m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności oraz generalnie pozbyć się wszelkich przywiązań do świata materialnego i bycia od niego zależnym
– naszego osiągania(-nie), odczuwania(-nie) niezmąconej, nieustającej oraz każdej innej formy miłości do m.in. Boga oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko po to aby m.in. przekroczyć(-nie) maję, wyjść(-nie) z iluzji, uwolnić(-nie) się od dwoistości, niczego nie pragnąć, niczym się nie smucić, niczym się nie przejmować, doświadczyć m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności oraz generalnie pozbyć się wszelkich przywiązań do świata materialnego i bycia od niego zależnym
50. Ten przekracza, ten zaprawdę przekracza, ten sprawia, że inni też przekraczają.
– naszego wyzwolenia (-nie), uwolnienia(-nie) siebie a tym samym innych od m.in. dwoistości, mai, pragnień, przywiązań a tym samym osiągnięcia pełnego m.in. oświecenia, zbawienia, szczęścia, nieśmiertelności, doskonałości, wieczności, jedności z m.in. Bogiem oraz z Wisznu, Sziwą, Brahmą, Kriszną i innymi rozmaitymi bóstwami, boginiami, asurami, boskimi matkami, prorokami, guru, mesjaszami
Rozdział 5
Rodzaje boskiej miłości
– naszego rozróżniania(-nie), kategoryzowania(-nie), dzielenia(-nie) miłości na m.in. miłość boską(-nie), ludzką(-nie), platoniczną(-nie), bezwarunkową, warunkową, dojrzałą(-nie), najwyższą(-nie) oraz na wszelkie inne rodzaje i typy miłości
51. Niewyrażalna jest istota najwyższej miłości.
– naszego wyrażania(-nie) w słowach, śpiewie, tańcu, poezji, wszelkich formach sztuki, istoty najwyższej miłości a także m.in. miłości boskiej(-nie), ludzkiej(-nie), bezwarunkowej, warunkowej, platonicznej(-nie),dojrzałej(-nie), miłości do m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko
52. Jak w przypadku niemego próbującego przysmaku.
– naszej niemożności wyrażenia niczym niemy próbujący posiłku, istoty najwyższej miłości a także m.in. miłości boskiej(-nie), ludzkiej(-nie), bezwarunkowej, warunkowej, platonicznej(-nie),dojrzałej(-nie), miłości do m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko
53. Bardzo rzadko zdarza się jednak, że przejawia się u gotowych na to osób.
– naszego bycia(-nie) m.in. gotowym(-nie), przygotowanym(-nie) na przejawienie się w nas istoty najwyższej miłości a także m.in. miłości boskiej(-nie), ludzkiej(-nie), bezwarunkowej, warunkowej, platonicznej(-nie),dojrzałej(-nie), miłości do m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko
54. [Ta czysta miłość] wolna od gun, wolna od pragnień, wciąż wzrastająca, niezachwiana, nieustająca, najsubtelniejsza, ma naturę bezpośredniego doświadczenia.
– naszego poprzez bezpośrednie(-nie) doświadczenie m.in. odbierania, czucia, doświadczania, kontemplowania, widzenia, słyszenia niezachwianej, nieustającej, najsubtelniejszej miłości a także m.in. miłości boskiej(-nie), ludzkiej(-nie), bezwarunkowej, warunkowej, platonicznej(-nie),dojrzałej(-nie) a także miłości wolnej od m.in. od gun, pragnień, przywiązań i nie tylko
55. Tę osiągnąwszy – ją tylko widzi i czuje, ją tylko słyszy, o niej tylko mówi, ją tylko kontempluje.
– naszego wszędzie(-nie) na każdym(-nie) kroku m.in. widzenia, czucia, słyszenia, odbierania, doświadczania, kontemplowania, mówienia o czystej najwyższej miłości a także o m.in. miłości boskiej(-nie), ludzkiej(-nie), bezwarunkowej, warunkowej, platonicznej(-nie),dojrzałej(-nie), miłości do m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko
56. Niższa – trojaka, według różnic w tendencjach umysłu [gunach – sattwa, radżas, tamas] lub według rodzaju niezadowolenia [artha, dźidźniasu, arthartha1].
– naszego przejawiania(-nie) różnych niskich form miłości wynikających z tendencji umysłu, objawiających(-nie) się m.in. pożądaniem, zauroczeniem, wszelkiego rodzaju transami zachwytu, chęcią do posiadania i gromadzenia wszelkich dóbr fizycznych i materialnych, żądzą przyjemności materialnych i cielesnych, przywiązaniem do prestiżu, honorów i tytułów, pragnieniem zadowalania zmysłów oraz różnego rodzaju niezadowoleniem, niespełnieniem, rozczarowaniem, frustracją, smutkiem, żalem, niedosytem
– naszego mylnego(-nie) interpretowania rozmaitych stanów emocjonalnych m.in. euforii, błogości, błogostanu, ekstazy, radości, transów, stanów zachwytu, upojenia, nieprzytomności, zazdrości, rozemocjonowania, podniecenia, oraz wszelkiego rodzaju emocjonalnych uniesień jako miłość bądź jej przejawienie
57. [Z wymienionych] od następnego wyższy jest poprzedzający.
Rozdział 6
Praktykowanie boskiej miłości
58. W bhakti jest łatwość osiągnięcia większa niż na innych [ścieżkach].
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) w wyższość bhakti nad ścieżkami m.in. karmy, dźniany, jogi oraz wszelkimi innymi ścieżkami, filozofiami, nurtami, metodami rozwoju duchowego, medytacji i kontemplacji, jako drogi do czystej najwyższej miłości a także do m.in. miłości boskiej(-nie), ludzkiej(-nie), bezwarunkowej, warunkowej, platonicznej(-nie),dojrzałej(-nie), miłości do m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko
59. Ponieważ nie zasadza się na innych dowodach i jest samo dowodem dla siebie.
UJĘTO W PUNKCIE 60
60. Oraz ponieważ miłość ma naturę spokoju i najwyższego szczęścia.
– naszego głoszenia(-nie), promowania(-nie), wierzenia(-nie) , że dowodem na wyższość bhakti nad ścieżkami m.in. karmy, dźniany, jogi oraz wszelkimi innymi ścieżkami, filozofiami, nurtami, metodami rozwoju duchowego, medytacji i kontemplacji jest fakt, że bhakti nie zasadza się na innych dowodach i jest samo dowodem dla siebie a także to, że miłość ma naturę spokoju i najwyższego szczęścia
61. Doczesne straty nie powinny wywoływać zmartwienia ani obawy, bo naturą prawdziwego bhakti jest nieustanne poddawanie swego ograniczonego ‘ja’ oraz świeckich i religijnych czynności Panu swego serca.
– naszego oddawania(-nie), ofiarowani(-nie), poddawania(-nie) swego ograniczonego ‘ja’ oraz świeckich i religijnych czynności m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie, rozmaitym wielkim mistrzom i innym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom, tym samym stając(-nie) się wolnym od zmartwień i obaw wynikającymi z doczesnych strat
62. Dopóki taka doskonała miłość nie zostanie osiągnięta, nie należy porzucać ziemskiej aktywności. Ale z pewnością musimy z zaangażowaniem rozwijać oddanie i uczyć się wyrzeczenia owoców naszego działania.
– naszego porzucania(-nie) wszelkich m.in. ziemskich, przyziemnych, materialnych, codziennych, rutynowych, świeckich i religijnych aktywności dopóki m.in. doskonała(-nie), czysta(-nie), boska(-nie), ludzka(-nie), bezwarunkowa, warunkowa, platoniczna(-nie), dojrzała(-nie) miłość nie zostanie znaleziona
– naszego m.in. oddania(-nie), wyrzeczenia(-nie), porzucenia(-nie) owoców m.in. naszego działania, pracy naszych rąk, naszego wysiłku intelektualnego, po to aby m.in. odnaleźć, doświadczać, czuć m.in. najwyższą(-nie), boską(-nie), doskonałą(-nie), czystą(-nie), boską(-nie), ludzką(-nie), bezwarunkową, warunkową, platoniczną(-nie), dojrzałą(-nie) miłość
63. Nie powinno się słuchać [opowieści] o kobietach, bogactwie, niewierzących i wrogach.
– naszego słuchania(-nie), opowiadania(-nie), przekazywania(-nie), powtarzania(-nie), recytowania(-nie) wszelkich opowieści, przypowieści, historii, mitów, przekazów, wierszy, prozy, poezji, poematów o m.in. kobietach, bogactwie, niewierzących, wrogach, wojnach, zemście, przemocy, anarchii, buncie, chaosie, nieładzie a także całej twórczości która w oczach Boga przejawia brak harmonii z boską wolą, energiami i samym Bogiem
64. Wysokie mniemanie o sobie, dumę, próżność i inne negatywne cechy powinno się odrzucić.
– naszego m.in. odrzucania(-nie), wyzbywania(-nie) się m.in. dumy, próżności, egoizmu, bezczelności, przemądrzałości, niepokorności, zadufania, zarozumialstwa, wyniosłości, megalomanii, wysokiego mniemania o sobie po to aby móc m.in. odnaleźć, doświadczać, czuć m.in. najwyższą(-nie), boską(-nie), doskonałą(-nie), czystą(-nie), boską(-nie), ludzką(-nie), bezwarunkową, warunkową, platoniczną(-nie), dojrzałą(-nie) miłość
65. Wszelkie działania Jemu bez reszty oddając, całe swe pożądanie, gniew, pychę itd. [sześciu wrogów] tylko do Niego kierować powinien.
– naszego m.in. poświęcania(-nie), powierzania(-nie), oddawania(-nie), ofiarowania(-nie) m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom wszelkich naszych m.in. świeckich i religijnych, świadomych i nieświadomych m.in. działań, czynności, obowiązków, pracy, powinności, postępowań, poczynań oraz wszelkiej naszej aktywności wraz z ich konsekwencjami
– naszego m.in. powierzania(-nie), oddawania(-nie), m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom naszego m.in. pożądania, gniewu, pychy, chciwości, kłamstwa, zadufania, nieposzanowania, wysokiego mniemania o sobie, zarozumialstwa, egoizmu, łakomstwa, lenistwa, zaślepienia oraz naszej m.in. zazdrości, złośliwości, dumy, próżności, bezczelności, przemądrzałości, niepokorności, wyniosłości, megalomanii, mściwości, nieszczerości, samolubności, bezczelności, nikczemności, podłości, zaborczości, niesłowności, obojętności, arogancji, nietolerancji, dwulicowości, zawistności, nienawiści, nieczystości intencji i zamiarów oraz wszelkich nabytych(-nie), odziedziczonych(-nie), wykształconych(-nie), wrodzonych(-nie), negatywnych w oczach Boga cech charakteru i usposobienia
66. Miłość, polegającą na przełamaniu trojakiej natury [przedmiotu, podmiotu i związku między nimi], a mającą naturę nieustannego dawania jak oddany służący lub żona, tylko taką miłość powinno się praktykować.
– naszego przełamywania(-nie), wychodzenia(-nie) z m.in. wszelkich iluzji, błędnego postrzegania rzeczywistości, uprzedzeń, idei, dogmatów, błędnych wierzeń, trojakiej natury na którą składa się przedmiot, podmiot i związek pomiędzy mini, poprzez m.in. miłość mającą naturę nieustannego dawania, niczym oddany służący lub żona, poprzez poświęcanie(-nie), powierzanie(-nie), oddawanie(-nie), ofiarowanie(-nie) swoich m.in. działań, czynności, obowiązków, powinności, postępowań, poczynań oraz wszelkiej naszej aktywności m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guruRozdział 7
Chwała wielbicieli
67. Na czele [stoją] bhaktowie, których jedynym celem jest sam Pan i których skupione oddanie Panu jest celem samym w sobie.
– naszego niczym bhaktowie m.in. powierzania(-nie), oddawania (-nie) siebie oraz wszystkich swoich m.in. działań, czynności, obowiązków, powinności, postępowań, poczynań oraz wszelkiej naszej aktywności m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru
68. Ze ściśniętym ze wzruszenia gardłem, z gęsią skórką i ze łzami w oczach pomiędzy sobą łamiącym się głosem mówiący, oni uświęcają swe rody i samą ziemię.
– naszego niczym bhaktowie, ze ściśniętym ze wzruszenia gardłem, z gęsią skórką i ze łzami w oczach oraz łamiącym się głosem w ogromnym wzruszeniu uświęcania(-nie) m.in. naszych rodów, domostwa, każdej przeżytej chwili, każdego przeżytego przez nas dnia, każdego naszego oddechu, każdego uderzenia naszego serca, każdej naszej myśli, każdego miejsca w którym przebywamy, całego otoczenia w którym przebywamy, naszej wioski, naszego miasta, kraju i planety
69. [Oni] święte miejsca czynią świętymi, szlachetne czyny czynią szlachetnymi, a pisma święte czynią pismami świętymi.
– naszego swoją obecnością uświęcania(-nie) oraz czynienia(-nie) m.in. miejsc świętych świętymi, szlachetnych czynów szlachetnymi, pism świętych świętymi, wzruszających chwil wzruszającymi, pięknych chwil pieknymi
70. Ponieważ żyją Nim pochłonięci.
– naszego niczym bhaktowie, egzystowania(-nie), życia(-nie), bycia(-nie) Bogiem pochłoniętym oraz uświęcania(-nie) tą obecnością Boga w nas m.in. naszej rodziny, domostwa, każdej przeżytej chwili, każdego przeżytego przez nas dnia, każdego naszego oddechu, każdego uderzenia naszego serca, każdej naszej myśli, każdego miejsca w którym przebywamy, całego otoczenia w którym przebywamy, naszej wioski, naszego miasta, kraju i planety
71. [Dzięki nim] radują się przodkowie, święci i bogowie radośnie tańczą w niebie, a ziemia zyskuje Wybawcę.
– naszego niczym bhaktowie sprawiania(-nie) radości m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru oraz radości naszym przodkom a nawet powodowania ich radosnego tańca na niebie i tego, że ziemia zyskuje nowego wybawce
72. Nie istnieją między nimi podziały ze względu na pochodzenie, wiedzę, urodę, ród, majątek, zawód i temu podobne.
– naszego dostrzegania(-nie) podziałów pomiędzy bhaktami oraz ludźmi którzy powierzają(-nie), oddają (-nie) siebie oraz wszystkie swoje m.in. działania, czynności, obowiązki, powinności, postępowania, poczynania oraz wszelkie ich aktywności m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, nawet ze względu na wiedzę, urodę, ród, majątek, zawód i temu podobne
73. Ponieważ mają Jego boską naturę.
– naszego niczym bhaktowie m.in. posiadania(-nie), przejawiania(-nie), utrzymywania(-nie), podsycania(-nie) w m.in. naszym sercu, Duszy, w energiach, czakrach, w naszych ciałach subtelnych i ciele fizycznycm, w naszym umyśle, w całej naszej istocie boskiej m.in. natury, iskry, światła pierwiastka
Rozdział 8
Przeszkody i środki zaradcze
74. Nie należy wdawać się w próżne spory i dysputy.
– naszego wdawania(-nie) się, angażowania(-nie) się, we wszelkiego rodzaju m.in. spory, kłótnie, dysputy, konfrontacje, debaty, wymiany argumentów dotyczące m.in. doktryny bhakti, praktykowania bhakti, istoty Boga, oddania się Bogu, natury miłości, wyrażania miłości, przekraczania mai, sposobów na osiągnięcie m.in. najwyższego bhakti, najwyższej miłości, doskonałości, wieczności, nieśmiertelności, oświecenia, zbawienia, oraz na każdy inny temat
75. Ponieważ istnieje wiele poglądów, a wszystkie argumenty w końcu pozostają nierozstrzygnięte.
– naszego unikania(-nie), odpuszczania(-nie) wszelkiego rodzaju m.in. sporów, kłótni, dysput, debat, wymian argumentów, konfrontacji z powodu m.in. chęci(-nie) do wszelkiego rodzaju konfliktów, szacunku oraz braku szacunku dla innych LIDBT, obawiania(-nie) się kompromitacji oraz dlatego iż istnieje wiele poglądów, a wszystkie argumenty w końcu pozostają nierozstrzygnięte
76. Zaleca się studiowanie tekstów o bhakti, a ich zalecenia powinno się praktykować.
– naszego studiowania(-nie), poznawania(-nie), roztrząsania(-nie) różnych hinduskich i buddyjskich doktryn, nauk, filozofii w tym m.in. doktryny bhakti, jej tekstów, pouczeń, przykazań, nakazów, zakazów oraz praktykowania ich zaleceń i generalnie życia według ich wskazówek
77. Czekając na sprzyjający czas, kiedy przestają niepokoić przyjemności, przykrości, pragnienia, sukcesy itp., nie należy nawet chwili bez celu tracić.
– naszego m.in. marnowania(-nie), trwonienia(-nie) czasu w momencie gdy przestają nas m.in. niepokoić, zajmować, rozpraszać m.in. przykrości, pragnienia, sukcesy, ekscytacje, lęki, niepowodzenia
78. Niekrzywdzenie, prawdomówność, czystość, współczucie, wiara w Pana – zgodnie z tymi powinno się postępować i w tych się ugruntować.
– naszego ugruntowania(-nie) w m.in. niekrzywdzeniu, prawdomówności, czystości, współczuciu, wierze i oddaniu się m.in. Bogu oraz odpowiednio Wisznu, Sziwie, Brahmie, Krisznie i innym rozmaitym bóstwom, boginiom, asurom, boskim matkom, prorokom, guru, mesjaszom i nie tylko im
79. Zawsze, wolni od doczesnych trosk, tylko Pana wielbić i szukać powinni, wszystkimi składowymi swej osobowości.
– naszego oddania(-nie) się, wielbienia(-nie) i poszukiwania(-nie) m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko jako powinność wynikająca z wolności od doczesnych trosk, lęków, przywiązań
Rozdział 9
Owoce bhakti
80. Tak uwielbiony, On naprawdę szybko odsłania siebie i pozwala wielbicielom urzeczywistnić Jego boską naturę.
– naszego urzeczywistniania(-nie) boskiej m.in. natury, iskry, światła pierwiastka w m.in. naszym sercu, Duszy, w energiach, czakrach, w naszych ciałach subtelnych i ciele fizycznym, w naszym umyśle, w całej naszej istocie, jako efekt podporządkowania się boskiej woli, oddania się, poszukiwania, uwielbienia m.in. Boga, oraz odpowiednio Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko
81. Z trzech ścieżek [bhakti, karmy i dźniany] najwyższa jest tylko bhakti, tylko bhakti jest najwyższa.
UJĘTO W PUNKCIE 25
82. Chociaż miłość do Boga jest jedna, przejawia się na jedenaście sposobów:
1) przez skupienie na wspaniałości boskich zalet, 2) przez skupienie na boskiej postaci, 3) przez skupienie na rytualnym wielbieniu, 4) przez rozpamiętywanie, 5) przez służenie Mu, 6) przez miłość do Boga jako przyjaciela, 7) jako dziecka, 8) jako ukochanego/ukochanej, 9) przez całkowite oddanie się Lotosowym Stopom Boga, 10) przez rozpuszczenie się w Nim, 11) przez ból rozłąki z Nim.
– naszego przejawiania(-nie) objawów boskiej miłości takich jak m.in. skupienie na wspaniałości boskich zalet, skupienie na boskiej postaci, skupienie na rytualnym wielbieniu, rozpamiętywanie, służenie Bogu, rozpuszczenie się w Nim, odczuwanie bólu rozłąki z Bogiem, całkowite oddanie się Lotosowym Stopom Boga, wewnętrzny spokój, uczucie spełnienia, szczęście, wszechogarniająca miłość i wdzięczność, współczucie, radość istnienia, miłość do Boga jako m.in. przyjaciela, dziecka, ukochanego/ukochanej, przewodnika
Rozdział 10
Nauczyciele
83. Tak oto mówią zgodnie, nie lękający się ludzkich języków: Sanat Kumarowie, Wjasa, Śuka, Śandilja, Garga, Wisznu, Kaundinja, Śesza, Uddhawa, Aruni, Bali, Hanuman, Wibhiszana oraz inni nauczyciele bhakti.
– naszego z wszystkich przyczyn, na rozmaite sposoby promowania(-nie), głoszenia(-nie), wierzenia(-nie) w słuszność, wymyślania(-nie), zwalczania(-nie), objaśniania(-nie), przekazywania(-nie), wszelkich nauk różnych m.in. nauczycieli, promotorów, głosicieli bhakti jak m.in. Sanat, Kumarowie, Wjasa, Śuka, Śandilja, Garga, Wisznu, Kaundinja, Śesza, Uddhawa, Aruni, Bali, Hanuman, Wibhiszana oraz inni nauczyciele bhakti
84. Kto tę naukę Śiwy, przez Naradę przekazaną, z wiarą przyjmuje i praktykuje, ten zdobywa miłość do Boga i przedmiot miłości osiąga, zaiste swego Ukochanego osiąga.
– naszego dążenia(-nie) do m.in. poszukiwania, zdobywania, osiągania m.in. nieśmiertelności, nieprzemijalności, wieczności, doskonałości, zbawienia, oświecenia, miłości do Boga oraz osiągania przedmiotu miłości, osiągania samego Boga dzięki naukom m.in. Wisznu, Sziwy, Brahmy, Kriszny, i innych rozmaitych bóstw, bogiń, asurów, boskich matek, proroków, guru, mesjaszy i nie tylko przekazanym przez Naradę, Sanata Kumarowów, Wjasa, Śuka, Śandilja, Garga, Wisznu, Kaundinja, Śesza, Uddhawa, Aruni, Bali, Hanuman, Wibhiszana oraz innych nauczycieli bhakti
Kwestie techniczne dotyczące idei oraz budowania zdań przy pracy z intencjami.
Art ,,800 intencji do oczyszczenia” Link
,,Budowanie obszernych Intencji i modlitw. Rozmowa Skype o technice ” Link
,,Schemat 1 zdaniowy do intencji. ” Link
Słowo (–nie) dodane przy pracy z intencjami do jakiegoś słowa oznacza, że warto je wymienić jako przeciwieństwo lub a nawet samodzielnie już w trakcie znaleźć i wypowiedzieć dowolne synonimy jakie się nasuwają na myśl razem z ich przeciwieństwami.
np. — bycia biedakami, chorymi dobrze jest powiedzieć również z jego przeciwieństwem
–bycia biedakami, chorymi, –nie bycia biedakami, chorymi
Pozwala to od razu maksymalnie szeroko ruszyć dany wzorzec w odmiennych aspektach, również w jego przeciwieństwie. Warto też wiedzieć- że Dusze często myślą, twierdzą, że one nie mają takich przeciwnych wzorców np. że nie są bałwochwalcami jak w danym przypadku (danym słowie).
Inny przykład:
Dusza kobiety zaprzecza byciu kiedyś złą matką. Więc dodanie tu słowa przeczenia – nie bycia złą matką pozwolić jej może na zrozumienie stanu w jakim się znajduje.
Bycie złą matką, –nie bycia złą matką–
„-Ależ skąd nigdy w życiu! To przecież są nie moje wzorce. To co ja robię jest moją prywatną sprawą”.[-Nader często mówi lub myśli o sobie dusza.
Opublikowano: 22/02/2016
Autor: s_majda
Komentarze