Iskra światłości. Modlitwa

Proszę otwórz teraz Boże moje serce i duszę.
Przebaczyłem całkowicie to, że dusza moja rozświetlona jak potężny płomień, przygasła kiedyś niczym maleńka iskierka światłości, stłumiona skutkami własnych poczynań. Akceptuję, to że dusza moja, w zgodzie z planem Bożym, świeci trwale i niewinnie całkowicie pełnym blaskiem, a nie jak jakaś maleńka iskierka światła. Przebaczyłem całkowicie to, że dusza moja samoograniczając siebie, stała się na Ziemi i w energiach maleńka niczym iskra światła. Zwróciłem wolność wszystkim, którzy chcieli aby moja dusza była przygaszona niczym iskra światła. Zaakceptowałem to, że dusza moja wspierana mocą stwórczą, wypełniła się światłością tak szybko, doskonale, niewinnie. Przebaczyłem całkowicie to, że dusza moja, zagubiła się kiedyś w mrocznej ziemskiej atmosferze, niczym iskra światła i stała się taka maleńka. Zrezygnowałem z intencji, nawyków i misji Hioba, bodhisattwy, Prometeusza dot. roznoszenia światłości w mrokach i za pomocą cierpienia, ograniczeń, nędzy.
Przebaczyłem całkowicie to, że dusza moja rozświetlona bardziej niż tysiące słońc, przygasła kiedyś jak iskierka światła. Zaakceptowałem to, że dusza moja wspierana mocą Boga, wypełniła się światłością w stopniu maksymalnym, najwyższym z możliwych.
Fragmenty

Opublikowano: 15/12/2010
Autor: s_majda

Komentarze