Truteń domowy.
Truteń to osobnik, który nie żądli, jest gruby, odzywa się basem i cały czas leniuchuje. W lecie truteń jest karmiony i pieszczony przez pszczoły. Choć w ulu nie zachowuje się jak samiec, nawet jeśli w pobliżu jest królowa. Akt miłosny odbywa się na zewnątrz. Najbardziej zdolny truteń dopada matkę. W uścisku dochodzi do zapłodnienia, po którym truteń ginie. Tak więc truteń przez okres zbiorów leniuchuje, potem jeśli ma szczęście – spotyka matkę, ale to przypadek jeden na tysiąc, a chwilę rozkoszy przypłaca życiem. Kiedy zbiory kończą się, pszczoły, które dotąd hołubiły trutnia, po prostu wyrzucają go z ula. Wtedy truteń ginie z głodu.
Definicja pobrana jest z pszczelarskiej strony http://www.kurierplus.com/issues/2000/k327/kp327-11.htm
Mechanizm związany z obyczajami bóstw tantrycznych oraz czarnej tantry widzimy w obyczajach i zachowaniach trutnia.
-Utrzymuje trutnia jego samica
-Zarabia na papierosy trutnia
-Podaje trutniowi do stołu, gotuje
-Pierze trutniowi i prasuje odzież
W zamian otrzymuje ramiona trutnia do własnej dyspozycji i prywatnego użytku.
Obyczaje trutniów zazwyczaj wynikają pośrednio z wychowania przez mamusię -żywą boginię, lecz mają podłoże karmiczne. Każdego trutnia zainicjowała jakaś kobieta (i jej dusza), przejmując nad nim całkowicie kontrolę, za pomocą hipnoz, narkotyków oraz innych technik niewolenia.
Mężczyzna powinien być kreatywny, twórczy. Wiąże się to z nerkami i męskim hormonem testosteronem. Skoro jakaś kobieta pozbawiła go kiedyś męskości, niekiedy przez kastrację, często w hipnozach, w jakiś osób odbierając umiejętność i moce pozytywnych kreacji, to ma go teraz na wyłączność jako wyhodowanego przez siebie trutnia. Musi o niego tylko dbać, karmić i radować się, gdy słyszy jak w domu odzywa się basem.
Utrzymywanie trutnia przez samicę można też niekiedy dopatrzyć się w relacji alfons (burdelmama) -prostytutka.
Tu relacja jest nieco inaczej skonfigurowana, ponieważ kastracja własnego mężczyzny, prowadzi później kobietę w ramiona innego, lecz już na jego warunkach.
Opublikowano: 28/06/2011
Autor: s_majda
Komentarze
Ten wpis ma 1 komentarz
Korony noszone przez ludzi (dusze) z karmą krółowych pszczół i innych owadów miodnych są złote, wąskie i wysokie. Korony mrówcze są czarne, zbudowane jakby z grubego drutu.