Inkarnacje spisane na stracenie-intencje

Opracowanie J.S. Majda, Konrad Jaszowski, Małgorzata Krata, Michał Ż.

Usystematyzowane uwalnianie się od obciążeń- linki do tekstów, informacje o nagraniach, praca z intencjami, technika pokłonu >Link.

Kwestie techniczne dotyczące idei oraz budowania zdań przy pracy z intencjami.
Art ,,800 intencji do oczyszczenia” Link
,,Schemat jedno – zdaniowy do intencji. ” Link
Film ,,Pokłon po wykonanych intencjach”>Link
Słowo (–nie) dodane przy pracy z intencjami do jakiegoś słowa oznacza, że warto je wymienić jako przeciwieństwo lub a nawet samodzielnie już w trakcie znaleźć i wypowiedzieć dowolne synonimy jakie się nasuwają na myśl razem z ich przeciwieństwami. 
np. — bycia biedakami, chorymi dobrze jest powiedzieć również z jego przeciwieństwem
–bycia biedakami, chorymi, –nie bycia biedakami, chorymi.
Pozwala to od razu maksymalnie szeroko ruszyć dany wzorzec w odmiennych aspektach, również w jego przeciwieństwie. Warto też wiedzieć- że Dusze często myślą, twierdzą, że one nie mają takich przeciwnych wzorców np. że nie są bałwochwalcami jak w danym przypadku (danym słowie).
Inny przykład:
Dusza kobiety zaprzecza byciu kiedyś złą matką. Więc dodanie tu słowa przeczenia – nie bycia złą matką pozwolić jej może na zrozumienie stanu w jakim się znajduje. 
Bycie złą matką, –nie bycia złą matką–
„-Ależ skąd nigdy w życiu! To przecież są nie moje wzorce. To co ja robię jest moją prywatną sprawą”.[-Nader często mówi lub myśli o sobie dusza].

1. Naszego bycia tymi, którzy odwrócili się od Boga i zagubili się w mrokach iluzji, w bałwochwalstwie;

2. Naszego bycia inkarnacjami, osobowościami naszej Duszy, które zapomniały o Bogu i nie szukają Jego światła i łaski m.in przez niepamięć;

3. Naszego uczestniczenia w życiu bez modlitwy do Boga, bez skruchy, bez ufności w miłosierdzie Boga;

4. Naszego zamknięcia się, zamykania się na łaskę Bożego przebaczenia, które mogłoby nas oczyścić i uzdrowić;

5. Naszego przywiązania się do ziemskich struktur bólu, cierpienia, ciemności, bałwochwalstwa które są sprzeczne z wolą Boga;

6. Naszego zapętlenia się w grzechu, cierpienia i bólu, z którego nie wołamy do Boga o ratunek, m.in. z którego wstyd wołać o ratunek;

7. Naszego przejawiania braku gotowości, by oddać swoje życie w ręce Boga i uznać Jego prowadzenie;

8. Naszego bycia tymi, którzy stali się narzędziem zniszczenia, zamiast narzędziem Boga;

9. Naszego bycia żywymi zaprzeczeniami Bożego porządku — zdezorientowanymi, zbuntowanymi i oddzielonymi od Niego;

10. Naszego doświadczania zamrożenia duchowego, w którym nie słyszymy głosu Boga ani nie odpowiadamy na Jego wezwanie, do których nie dociera światłość;

11. Naszego bycia istotami, które wybrały ślepotę duchową i zapomniały, że Bóg jest jedynym celem, mentorem i sensem istnienia;

12. Naszego tkwienia w nieświadomości, że każde cierpienie może być przemienione w przeciwieństwo przez Boga, jeśli tylko oddamy nasze życie pod Jego prowadzenie;

13. Naszego trwania w niewierze, w bałwochwalstwie które odcinają od łaski Bożej i prowadzą ku pustce, zatraceniu;

14. Naszego milczenia wobec Boga, które jest jak duchowa śmierć pośród życia;

15. Naszego zamknięcia się w jako istoty jako inkarnacje, które nie chcą Boga znać, czcić ani służyć Bogu z miłością;

16. Naszego współtworzenia historii, w której brak Bożej obecności, a która pozostawia tylko bieżące i karmiczne echo bólu, cierpienia, mroku, upadku;

17. Naszego bycia duchowo duchowo półmartwymi inkarnacjami, osobowościami naszej Duszy, które nie modlą się, nie szukają prawdy i nie wołają do Boga;

18. Naszego przejawiania i doświadczania duchowego uporu, który odrzuca Bożą wolę i wybiera ścieżki samozniszczenia;

19. Naszego bycia tymi, u których łaska Boga została zmarnowana m.in. przez zamknięte serce, przez rogatą Duszę, nieprzytomność decyzją;

20. Naszego przejawiania braku pokory, przez którą nie rozpoznajemy Boga jako jedynego źródła życia i zbawienia, jak twórcy wszystkiego wokół nas;

21. Naszego z własnej woli zagubienia się w duchowej nicości, odrzucając Boga i Jego Światło, inspirację i Plan Boga;

22. Naszego nie rozpoznawania Bożego wołania, lecz wybrania duchową ślepotę;

23. Naszego bycia zniekształconymi na wszelkie sposoby przez kłamstwo, pychę i oddzielenie od Boga;

24. Naszego ignorowania sumienia – wewnętrznego głosu danego nam przez Boga;

25. Naszego uczestniczenia w życiu, które służyło ciemności, ponieważ kalając światło, milczeliśmy wobec prawdy objawionej przez Boga;

26. Naszego bycia inkarnacjami, osobowościami naszej Duszy, których intencja została wypaczona przez lęk, nienawiść lub systemowy ucisk, zamiast zakorzenienia w miłości Boga.

27. Naszego zapomnienia, że jesteśmy z Boga, dla Boga i ku Bogu zmierzamy, a nie ku samozagładzie;

28. Naszego utknięcia w rolach, które sprzeniewierzyły się woli Boga, choć miały być narzędziem Jego światła;

29. Naszego bycia istotami, które przez całe życie nie odpowiedziały na żadną daną przez Boga szansę przebudzenia;

30. Naszego zanurzenia się w nałogach, przemocy i ciemności, które odciągnęły nas od Bożej obecności i miłosierdzia;

31. Naszego duchowego zamilknięcia się, które uczyniło nas niedostępnymi dla łaski i prowadzenia przez Boga;

32. Naszego bycia istotami zablokowanymi przez ciężkie, niskowibarcyjne energie, które nie pozwalają nam przypomnieć sobie Bożego pochodzenia;

33. Naszego powielania destrukcyjnych wcieleń, w których nasza Dusza i my nie możemy wypełnić powierzonych nam przez Boga lekcji;

34. Naszego bycia tymi, którzy nie znają pokory, nie znają skruchy i nie znają Boga;

35. Naszego zanurzenia się w systemach iluzji, które budują w nas fałszywe „ja” niezdolne do przejawiania, przyjmowania i doświadczania Bożego światła;

36. Naszego duchowego zamknięcia się w naczyniach, które nie mają już żadnego otwarcia na działanie Boga;

37. Naszego bycia inkarnacjami, osobowościami naszej Duszy, które są jak duchowe blizny na ciele ludzkości – nieodkupione, nieprzebaczone, nieoddane Bogu;

38. Naszego doświadczania duchowego upadku jako inkarnacje, osobowości naszej Duszy, które zamiast współtworzyć Królestwo Boże, wzmacniały królowanie ciemności, bałwochwalstwo, królowanie innych Dusz ponad Bogiem;

39. Naszego trwania w przekonaniu, że nie ma wyjścia, choć Bóg stale zaprasza nas do powrotu;

40. Naszego przejawiania przekonania i niedowiarstwa, że nawet najbardziej upadła inkarnacja, osobowość, Dusza może zostać odkupiona przez miłość Boga;

41. Bycia tymi, których może brakować w dalszych Planach Boga

Opublikowano: 18/09/2025
Autor: s_majda
Kateogrie: Bez kategorii

Komentarze