Boże, proszę otwórz teraz moje serce.
Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, którzy znają Boga z pozytywnych działań, i ci o których Bóg stara się, których dogląda i których zawsze wspiera.
Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, którzy mówiąc słowo Bóg i myśląc słowo Bóg, odnoszą je wyłącznie do Boga.
Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, o których Bóg dba i którzy o tym wiedzą, którzy to rozumieją i doceniają tego pozytywne rezultaty.
Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, którzy mają prawdziwą wiedzę o Bogu, którzy znają prawdę o Bogu, którzy tę prawdę i wiedzę promują, stosują, i którzy również żyją w tej prawdzie o Bogu.
Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, którzy wiedzą o Bogu, lub o jeszcze nie wiedzą o Bogu, ale wolni są od bałwochwalstwa i od jego skutków, którzy unikają bałwochwalstwa.
Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, którzy z Bogiem współtworzą dla najwyższego dobra własnego i bliźnich. Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, którzy są idealistami w relacji z Bogiem, w myśleniu o Bogu.
Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, którzy Boga pytają dzień za dniem, o wskazanie drogi do Boga, o wszystkie skutki własnych poczynań.
Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, których Bóg obdziela szczęściem, zdrowiem, radością istnienia i wszelkimi łaskami.
Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, o których Bóg dba w najdrobniejszych szczegółach i przejawach istnienia.
Akceptuję i doceniam to, że i ja z moją Duszą, z całą istotą możemy być szczęśliwi, tak samo jak szczęśliwi są ci wszyscy, którzy wiedzą o Bogu.
Akceptuję i doceniam to, że szczęśliwi są ci wszyscy, którzy są idealistami współtworzenia z Bogiem, współdziałania z Bogiem przytomnie i wedle boskiego uznania.
Opublikowano: 08/09/2016
Autor: s_majda
Komentarze
Ten wpis ma 1 komentarz
Ks. prof. Perszon uzasadniał w TV Trwam, że „Chrześcijaństwo nie jest drogą szczęśliwości. Ktoś kto myśli o szczęściu w życiu i szczęśliwości danej od Boga, nie rozumie drogi zbawienia i straszliwie błądzi„. Dziesięć minut później, w tej samej „TV Trwam„obejżałem audycję pt. „Ma się rozumieć„. Dwaj kolejni zakonnicy z widoczną radością stwierdzili, że „osoba szczęśliwa jest opromieniona, jest świetlista. I że taka droga jest właściwa„.