Wiedźmy-wychodzenie z obciążeń karmicznych-intencje
Opracowanie Konrad Jaszowski
Wiedźmy-wychodzenie z obciążeń karmicznych-intencje Opracowanie Konrad Jaszowski
1. Bycia tymi, które świadomie wychodzą z roli wiedźmy, obciążonej lojalnością wobec starej gwardii, wobec wiedźmich i duchowych wspólnot, opartych na przeszłych rytuałach, strukturach hierarchii oraz kontraktach duszy,
-w kontekście długów karmicznych wynikających z przysiąg służby, ochrony i walki w imię światła lub mroku,
-z poziomu uświadomienia sobie własnej duchowej dojrzałości i suwerenności,
-na skutek wewnętrznego przebudzenia oraz rozpoznania własnych zależności energetycznych,
-co skutkuje odcięciem od przeszłych systemów kontroli, transformacją relacji z istotami duchowymi oraz przywróceniem wewnętrznej wolności, jak również zainicjowaniem nowego wzorca współpracy z innymi bez przymusu, lojalności i bez poświęcenia ponad własne granice.
2. Przyjmowania roli kobiety, która rezygnuje z archetypu wiedźmy-uzdrowicielki, funkcjonującej poprzez poświęcenie, cierpienie i osamotnienie,
-w obszarze pracy z energią, leczeniem i towarzyszeniem innym duszom,
-z intencją uznania swojej wartości niezależnie od zasług, ran i trudnych doświadczeń,
-z powodu wielopokoleniowego wzorca „tej, która wie i nie może odejść”, co prowadzi do zakończenia karmicznego cyklu ratowania innych, kosztem siebie, oraz otwiera drogę do dzielenia się darem mądrości w sposób lekki, niewymuszony i zgodny z wolą przytomnej duszy.
3. Bycia tymi, które decydują się wyjść z duchowego zobowiązania przyjmowania cudzych ciężarów, przysiąg, lęków i demonów w ramach kontraktów wiedźmich rodów, wiedźmich kręgów i ich odpowiedników
-w kontekście współpracy z energiami rodu, wspólnoty dusz, świętej kobiecości i kręgów magicznych,
-z poziomu głębokiego wglądu w to, co naprawdę jest wolą serca, a co tylko echem przeszłych lojalności,
-na tle przebytych wcieleń, w których ratowanie świata było formą przetrwania i potwierdzania własnej mocy, co skutkuje stopniowym uwalnianiem siebie z roli przewodniczki-cierpiętniczki oraz uznaniem, że wolność wewnętrzna nie wymaga już ofiary, jak również zakończeniem działania duchowych mechanizmów, zobowiązujących do pracy ponad siły, w imię energii większych od siebie.
4. Doświadczania siebie jako tych, które z poziomu pełnej zgody opuszczają role wiedźm wypędzonych, palonych i oskarżanych za swoją moc,
-w kontekście uzdrowienia pamięci ciała, zapisu komórkowego i energetycznego lęku przed widzialnością,
-z intencją powrotu do przejawiania darów i mocy w sposób naturalny, bez ukrywania się i bez potrzeby zemsty lub udowadniania wartości,
-z powodu rozpoznania iluzji winy i odpowiedzialności za cierpienie innych, co skutkuje otwarciem się na nowe formy bycia widzianą, przyjętą i wspieraną przez pole życia, a także przywróceniem własnej mocy tworzenia bez lęku przed karą, wygnaniem czy śmiercią symboliczną lub prawdziwą.
5. Przyjmowania nowej roli kobiety mądrej, trzeźwej, przytomnej, która świadomie kończy wzorce przymusu nauczania, prowadzenia i przewodzenia innym duszom przez ciemność,
-w kontekście duchowej pracy z liniami żeńskimi, ścieżką czarownicy, kapłanki, wojowniczki i matki magicznej,
-z poziomu decyzji duszy o zakończeniu starego cyklu karmicznego obciążonego odpowiedzialnością za zbawienie świata,
-z powodu rozpoznania, że każda dusza ma prawo do własnego czasu przebudzenia i własnej przytomnej drogi, co skutkuje uzdrowieniem relacji z duchowym przywództwem, z Bogiem oraz przekierowaniem energii na własny rozwój i spełnienie, jak również otwarciem przestrzeni dla równego partnerstwa między duszami, bez potrzeby wywyższania lub umniejszania siebie i innych.
6. Bycia tymi, które przestają pełnić rolę strażniczki portali, bram, przejść między światami, wschodów i zachodów słońca – bez pytania, bez odpoczynku, z przymusu duszy lub wspólnoty ezoterycznej,
-w kontekście duchowej lojalności wobec opiekunów światów niewidzialnych, bóstw, istot międzywymiarowych, kosmitów
-z poziomu duchowego zmęczenia, przebodźcowania i braku granic energetycznych,
-na tle przysiąg i rytuałów składanych w dzieciństwie duszy lub przy inicjacjach magicznych, co skutkuje stopniowym zamknięciem kanałów przeciążających, uwolnieniem siebie z funkcji, która nie jest już aktualna, oraz zaproszeniem do przestrzeni, gdzie duchowość nie oznacza cierpienia, odpowiedzialności ani ciężaru – lecz lekkość, integrację i pełnię
Opublikowano: 03/08/2025
Autor: s_majda
Kateogrie: Kobieta i mężczyzna we wzajemnych relacjach
Komentarze